نامگذاری اماکن و معابر شهری

اسامی معابر و اماکن باید ریشه در تاریخ و فرهنگ مردم داشته باشد.

نامگذاری اماکن و معابر شهری در واقع حکم شناسنامه شهرها را دارند و در تمام دنیا از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند. در ایران نیز این موضوع از اهمیت خاصی برخوردار بوده و همواره در رأس امور فرهنگی مورد توجه واقع شده است.

از همان اوایل پیروزی انقلاب مصوبات و قوانین مختلفی درباره این مهم تصویب شده است که عبارتند از :

1) در مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی دربارۀ اهمیت نامگذاری معابر شهرها چنین آمده است :

« نامگذاری باید حتی المقدور از نام شخصیتهای بزرگ فرهنگی و ادبی و علمی در تاریخ تمدن اسلامی و همچنین از نام شهرها و اماکن مشهور در این تمدن استفاده کنند.

این شخصیتها و شهرها و اماکن باید در درجه اول مربوط به تاریخ و جغرافیای ایران و در درجه دوم مربوط به تاریخ و جعرافیای سایر کشورهای اسلامی باشند».

2) بر اساس فرمان امام خمینی (ره) مبنی بر تأسیس بنیاد شهید انقلاب اسلامی، احیا، حفظ و گسترش فرهنگ ایثار و شهادت و زنده نگهداشتن یاد و نام شهدا به عنوان رسالت بنیاد مطرح گردیده که از جمله راهبردهای اجرایی نیل به رسالت نامبرده، حفظ قداست شهدا از طریق نامگذاری معابر، میادین و مراکز فرهنگی، اجتماعی و اماکن عمومی و ملی به نام شهدا و نصب یادمان های گوناگون شهید و شهادت است.

3) به منظور نامگذاری معابر، میادین و پارکها و اجرا مقررات بند 27 ماده 55 قانون اصلاح قانون شهرداری ها مقرراتی وضع گردید که تشکیل کمیسیون نامگذاری معابر و اماکن و شرح وظایف آن مبنی بر نحوه نامگذاری، اعضای کمیسیون و کیفیت لوحه نامگذاری تصویب شد.