مشاعره با حرف آ (دو بیتی های ناب)

آتش از برق نگاهت ریختی بر جان من       خواستی تا در میان شعله ها آبم کنی
مهدی سهیلی

---

آتش پر از قهر تو می گفت: برو          جذبه ی چشم پر از مهر تو می گفت بایست
بهروز یاسمی

---

آتش عشق پس از مرگ نگردد خاموش        این چراغی است کزین خانه به آن خانه برند
حافظ

---

آخر از راه دل و دیده سر آرد بیرون        نیش آن خار که از دست تو در پای من است
فرخی یزدی

---

آخر به اسارت دل حسرت زده خو کرد         شادم که دگر یاد گریز از قفسم نیست
فریدون توللی

---

آخر چه شد که این همه نامهربان شدی         چیزی که خوش نداشتم ای دوست، آن شدی
شعبان کرم دخت

---

آدمیزاد اگر بی ادب است آدم نیست        فرق در بین بنی آدم و حیوان ادب است
فصاحت رازی

---

آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است         با دوستان مروت با دشمنان مدارا
حافظ

---

آسمان بوی اجابت می دهد        بس که قندیل دعا آویخته است
عبدالجبار کاکایی

---

آشنای تو به دل غیر تو را ره ندهد         که نسازند به یک خانه دو بیگانه به هم
صغیر اصفهانی

---

آنچه از دریا به دریا می رود      از همان جا کامد، آنجا می رود

مولوی

---

آواره همچو خار هراسان ز باد مست      خاکستر خیال ز دستم عنان گسست

محمد حسن آرش نیا

---

آسمان نگاه خسته ی من خانه ی ابر های بارانزاست

نیستی و نبودنت تنها غصه ی آفتابگردانهاست

حامد ابراهیمی

---

آمدی چشم گشودی و خزانم کردی      اولین شاعر چشمان وزانم کردی

سید اسحاق افضلی