مازندران

مازندران در تاریخ (دلیل نامگذاری مازندران)

 مازندران اصلا به موزندرون معروف بوده زیرا  موز ( muz ) نام کوهی بوده در حدود گیلان که تا تالار قصران امتداد داشته و چون این سرزمین در درون کوه موزه واقع بوده به این نام شهرت یافته است.

  در کتاب پهلوی دینکرت چنین آمده است که دیوان مازندران موجوداتی شگفت انگیز و سترگ پیکر هستند که در غار سکونت دارند و از فرط بلند بالایی و تنومندی آب دریا تا میان سینه ایشان است.

 به عقیده دارمستتر ( زنداوستا جلد 2 صفحه 373 ) صورت اصلاحی اصطلاح مازندران مزن تر بوده که بعدها مازندران شده است و آن به معنی به سوی و جانب مازن است مانند شوشتر  به معنی  به سوی شوش.

 مازندران در آغاز جایگاه دیوان مزنی ( بومیان اصلی) بوده و به ظاهر خود مازندرانیان در آنجا بیگانه به شمار می رفته اند.

 به روایتی به سبب آنکه ماز نام کوهی است که از گیلان تا به لار و تهران و جاجرم امتداد دارد و به قول بعضی آنست که مازیار که از تبار سوخرانیان بود فرمود تا از جاجرم تا به جیلان دیوار ساختند و آن دیوار را ماز می خواندند و درون آن را مازندران می گفتند.

 مازندران بین ساحل جنوبی بحر خزر و سلسله جبال البرز واقع است و در عرض جغرافایایی 35 درجه و 45 درجه تا 37 درجه و طول جغرافایای 50 درجه و 40 دقیقه و 30 ثانیه تا 54 درجه و 30 دقیقه.