متن آهنگ " بیا مره یاری بدن"
از استاد فرامرز دعایی
اگر دینی همش خدا خدا می حرفه
تی عشق واسیه که همه جا می حرفه
بیه مره یاری بدن می دیل ر دیلداری بدن
کی زندگی همش غمه (همه ی زندگی غمه)
بیا مره یاری بدن (بیا منو یاریکن )
می دیله دیل داری بدن (به دلم دلداری بده)
کی زندگی همش غمه ( همه ی زندگی غمه)
یه دونیا غم می همدمه ( یه دنیا غم همدممه)
ننی چیجور غم دارمه (نمیدونی چه غمی دارم )
تره می ور کم دارمه ( تورو کنارم کم دارم )
می آرزو می دیل خوشی...انه که تو بیی نشی (همه ی آرزو و دلخوشی من اینه....که بیای و نری! )
ا حرفه باز بوگوفتمه... (این حرفو بازم گفته بودم )
فرس مره...بسوختمه...بسوختمه...(به دادم برس...که سوختم...سوختم... )
چره نیی تو؟ (چرا نمیای؟)
بیی دوباره پا گیرم (بیای دوباره جون میگیرم )
تی دستانه حناگیرم...حنا گیرم...اگر بیی تو
(دستای تورو حنا میگیرم...حنا میگیرم....اگه تو بیای..)+این صدا...این آهنگ...این لحن...غم مطلقه...
پ.ن:عمیقن دوس داشتم همه ی دنیا این گویشو بلد بودن تا متوجه میشدن هرکلمه ی این آهنگ چجوری تار و پود قلب آدمو میشکافه!