اتصالات صلب تیربه ستون در مقاطع HSS

اتصالات صلب تیربه ستون در مقاطع HSS

یکی از مسائل مهم در طراحی اتصال صلب تیر با مقطع I به ستون H.S.S، لزوم وجود ورق پیوستگی در محل اتصال میباشد. برای نصب سخت کننده ها (استیفنر) در محل اتصال، سه شیوه رایج تاکنون مورد استفاده قرار گرفته است. در پایین به نحوه اجرای این شیوه های می پردازیم.

همه شیوه های اتصال استیفنری به لحاظ فنی و اجرایی دارای ایرادات مهمی می باشند که مهمترین آنها عبارتند از:

ادامه مطلب را بخوانید…

    *جوشکاری زیاد و ضعیف شدن مقطع    

*زمان اجرای طولانی  

*دشواری اجرا  

* پرتی مصالح زیاد

با جایگزین نمودن شیوه ای که نیاز به سخت کننده در محل اتصال نداشته باشد، می توان بسیاری از این مشکلات را رفع نمود و باعث پیشرفت شگرفی در صنعت ساختمان و استفاده از مقاطع ساختمانی گردید. اتصال فوق مدرن ConXL که در چند سال اخیر طراحی و ارائه شده و به تایید AISC رسیده است، یکی از بهترین گزینه های موجود می باشد. این اتصال که از نوع اتصالاتی است که در صنعت ماشین سازی کاربرد دارد، علاوه بر حذف استیفنر در محل اتصال، سرعت اجرا را بسیار بالا می برد و در عین حال اتصالی با ایمنی بالا می باشد که سبب کاهش هزینه های ساخت می گردد. در صفحه ConXL چیست، بیشتر درباره این اتصال بخوانید.

 اتصال با استیفنر (دیافراگم) عبوری

استیفنر عبوری شامل دو صفحه سخت کننده در محل اتصال می باشد که از درون ستون عبور کرده و ستون را به سه قسمت تقسیم می کنند. پس از نصب دیافراگم ها، ستون ها در محل خود مجدداً نصب و جوش می شوند. (تصویر 1)

اتصال با استیفنر داخلی

برای اجرای استیفنر داخلی از چند روش می توان استفاده نمود.
1- بازکردن یک وجه ستون ( جهت دسترسی جوش)
2- استفاده از ربات های جوشکار

3- بریدن ستون، نصب استیفنر در محل اتصال و سپس جوش مجدد محل برش (تصویر2)

 اتصال با استیفنر خارجی

در این نوع اتصال استیفنر به صورت صفحاتی در پیرامون ستون به گونه ای طراحی می گردد که علاوه بر انتقال کامل نیروهای ناشی از خمش تیر به ستون، از لهیدگی موضعی ستون نیز جلوگیری کند. (تصویر3)  

 انواع اتصال صلب با دیافراگم خارجی در مقاطع H.S.S

روش های اجرای اتصالات صلب با استیفنر خارجی به شکل های گوناگون انجام می گیرد که سه نمونه از این روش ها به صورت زیر است:

اتصال نوع 1

اتصال نوع 2

در مواردی که ستون دارای اتصال چهارطرف نباشد، بیرون زدگی ورق استیفنر خارجی در وجه بدون اتصال می تواند باعث ایجاد محدودیت معماری گردد.(شکل الف)

با قرار دادن یک ورق جانبی بصورت (شکل ب) در راستای استیفنر بالا و پایین و حذف بیرون زدگی فوق می توان این محدودیت را برطرف کرد.