شب یَلدا

                                                                        شب یَلدا یا شب چلّه

شب یَلدا یا شب چلّه بلندترین شب سال در نیم‌کره شمالی زمین است. این شب به زمان بین غروب آفتاب از ۳۰ آذر (آخرین روز پاییز) تا طلوع آفتاب در اول ماه دی (نخستین روز زمستان) اطلاق می‌شود. ایرانیان و بسیاری از دیگر اقوام شب یلدا را جشن می‌گیرند. این شب در نیم‌کره شمالی با انقلاب زمستانی مصادف است و به همین دلیل از آن زمان به بعد طول روز بیش‌تر و طول شب کوتاه‌تر می‌شود. درباره واژه «یلدا» واژه‌ایست به معنای «تولد» برگرفته از زبان سریانی که از شاخه‌های متداول زبان «آرامی» است. زبان «آرامی» یکی از زبان‌های رایج در منطقه خاورمیانه بوده‌است.

برخی بر این عقیده‌اند که این واژه در زمان ساسانیان که خطوط الفبایی از راست به چپ نوشته می‌شده، وارد زبان پارسی شده‌است. واژه «یلدا» به معنای «زایش زادروز» و تولد است. 

دانلود ترانه های قدیمی

گلهای تازه برنامه ی شماره ۴۱

با همکاری

ایرج

جلیل شهناز(تار)

پرویز یاحقی (ویولون)

جهانگیر ملک (ضرب)

گوینده: فخری نیکزاد

آواز: بیات ترک

اثری بسیار زیبا و ماندگار با همکاری هنرمندانی که نام هرکدامشان با دنیایی از زیبایی و هنر عجین شده

شب عاشقان بی‌دل چه شبی دراز باشد

تو بیا کز اول شب در صبح باز باشد

عجبست اگر توانم که سفر کنم ز دستت

به کجا رود کبوتر که اسیر باز باشد؟ 

ز محبتت نخواهم که نظر کنم به رویت

که محب صادق آنست که پاک‌باز باشد 

به کرشمه‌ی عنایت نگهی به سوی ما کن

که دعای دردمندان ز سر نیاز باشد 

سخنی که نیست طاقت که ز خویشتن بپوشم

به کدام دوست گویم که محل راز باشد؟ 

چه نماز باشد آن را که تو در خیال باشی؟

تو صنم نمی‌گذاری که مرا نماز باشد 

نه چنین حساب کردم چو تو دوست می‌گرفتم

که ثنا و حمد گوییم و جفا و ناز باشد 

دگرش چو بازبینی غم دل مگوی سعدی

که شب وصال کوتاه و سخن دراز باشد 

قدمی که برگرفتی به وفا و عهد یاران

اگر از بلا بترسی قدم مجاز باشد

دانلود گلهای تازه برنامه شماره ۴۱ ایرج خواجه امیری

اشعار مازندرانی

 قطعه شعر زیبا به زبان مازندرانی

مبل سر نیشتی، لمه گلی ره یاد نکن
سرمایه دار بیی،فقیری ره یاد نکن

زبون خارجی یاد بیتی،مازرونی ره یاد نکن
چهار نفره رییس بیی،گت و کچیکی ره یاد نکن

ته وضع خاره،ارباب بیی،شه رعیتی ره یاد نکن

کت و شلوار نو بیه،احوالپرسی ره یاد نکن

وقتی که راحت مجنی،لینگ تلی ره یاد نکن

آلو طلایی که خرنی،ترش هلی ره یاد نکن
ته رفقا زیاد بینه،رفق قدیمی ره یاد نکن

مازندران

زبان وگویش مازندرانی

اینکه از چه هنگامی انسان قادر به تکلم شد برهیچ کس آشکار نیست و بی شک در یک زمان موفق به دریافت مفاهیم زبانی نشده بلکه هزاران سال به طول انجامید تا زبان از شکل اولیه و ابتدایی خود به گونه فعلی درآید.

بطور مسلم نیاز عمومی انسان با توجه به استعدادهای درونی موجب شد که بتواند از زبان سود جسته و به منظور رساندن مفاهیم خود به دیگران از آن استفاده و با آن سخن بگوید.

همانگونه که جامعه متحول می شود زبان نیز دچار دگرگونی شده و با توجه به شرایط اجتماعی و زیستی، تغییر و تحول پیدا می کند. 

موسیقی مازنی

موسیقی مازندرانی

درآمد

پیش از کندو کاو در موسیقی مازندران ،ارائه تصویری عمومی از ریشه های آن ضروری است، موسیقی این دیار، در زندگی چوپانان، گالشها، چاربیداران و کشاورزان ریشه دارد.گالشانی که بر دامنه ها و دره ها با دام نجوا میکنند و زندگی آنها در پهنه ی جنگلها و دامنه ها میگذرد، گاه از فاصله ی یک تلار تا محلی نسبتآ دور را برای ایجاد ارتباط با آوازی بلند پر میکنند و گاه گاوها وگوساله ها را که هرکدام اسمی دارند با آواز می خوانند. اینگونه زندگی، زمینه ساز موسیقی ویژه خود میباشد. شیوه ی زندگی چوپانان که با گوسفندان دامنه ها را گذر کرده و همدم و همزبان دام و صحرا میشوند و با صداهایی ویژه گوسفندان را به سویی میرانند، خود زمینه ساز موسیقی ویژه ای میگردند.