آبشار خور، یکی از زیباترین جاذبههای طبیعی ایران، در دل کوههای البرز و در نزدیکی جاده چالوس واقع شده است. این آبشار با ارتفاع حدود 50 متر، یکی از مرتفعترین آبشارهای منطقه محسوب میشود و با ترکیبی از طبیعت بکر، هوای مطبوع، و مسیرهای پیادهروی جذاب، هر ساله گردشگران و طبیعتدوستان زیادی را به خود جذب میکند.
آبشار خور در نزدیکی روستای خور، یکی از روستاهای زیبا و سرسبز استان البرز، قرار دارد. این روستا در فاصله حدود 17 کیلومتری شهر کرج و 65 کیلومتری تهران واقع شده است. برای دسترسی به این آبشار، پس از عبور از کرج و ورود به جاده چالوس، باید از خروجی "خور" به سمت روستا حرکت کنید. پس از رسیدن به روستا، بخشی از مسیر را باید پیاده طی کنید که حدود 45 دقیقه تا یک ساعت زمان میبرد. مسیر پیادهروی منتهی به آبشار، سرسبز و کوهستانی است و در فصول مختلف جلوههای متفاوتی دارد.
یکی از ویژگیهای منحصربهفرد آبشار خور، تغییر چهره آن در هر فصل است.
بهار و تابستان: در این فصول، آبشار خور در اوج شکوه خود قرار دارد. آب با شدت بیشتری جریان دارد، طبیعت اطراف سرسبز است و هوای خنک و مطبوع منطقه، آن را به مقصدی مناسب برای فرار از گرمای تابستان تبدیل میکند.
پاییز: در پاییز، طبیعت اطراف آبشار، ترکیبی از رنگهای زرد، قرمز و نارنجی به خود میگیرد که صحنهای فوقالعاده را برای عکاسی و لذت بردن از سکوت و آرامش طبیعت فراهم میکند.
زمستان: آبشار خور در زمستان یخ میزند و قندیلهای یخی زیبایی در اطراف آن شکل میگیرد که منظرهای بینظیر را به نمایش میگذارد. این فصل برای کوهنوردان و علاقهمندان به یخنوردی بسیار جذاب است.
علاوه بر خود آبشار، اطراف آن نیز مکانهای دیدنی متعددی دارد:
روستای خور: این روستا با معماری سنتی، باغهای میوه و آبوهوای دلپذیر، گزینهای عالی برای گشتوگذار و تجربه سبک زندگی روستایی است.
پیست اسکی خور: یکی از جاذبههای زمستانی این منطقه، پیست اسکی خور است که در فصل زمستان میزبان علاقهمندان به ورزشهای زمستانی است.
چشمههای طبیعی: در مسیر آبشار، چشمههای زلال و کوچک متعددی قرار دارند که آب خنک و گوارایی دارند.
برای داشتن یک سفر خاطرهانگیز و ایمن به این منطقه، بهتر است نکات زیر را در نظر داشته باشید:
بررسی وضعیت آبوهوا: شرایط جوی منطقه میتواند بهسرعت تغییر کند، بهویژه در زمستان که احتمال بارش برف و لغزندگی مسیر زیاد است.
پوشیدن کفش مناسب: مسیر پیادهروی آبشار، کوهستانی است، بنابراین پوشیدن کفش مناسب کوهنوردی یا پیادهروی ضروری است.
همراه داشتن لباس گرم و اضافه: حتی در تابستان، هوای این منطقه خنک است و شبها سرد میشود.
حمل مواد غذایی و آب کافی: در مسیر، مغازه یا فروشگاهی وجود ندارد، پس بهتر است خوراکیهای سبک و آب همراه داشته باشید.
احترام به محیط زیست: زبالههای خود را جمعآوری کنید و از آسیب رساندن به طبیعت خودداری کنید.
حرکت در گروه: اگر قصد پیادهروی دارید، بهتر است تنها نباشید و در گروه سفر کنید تا در صورت نیاز کمک بگیرید.
آبشار خور، مکانی است که هر طبیعتدوستی باید حداقل یکبار از آن دیدن کند. زیباییهای بکر، مسیرهای طبیعتگردی، و تنوع فصلی این منطقه، آن را به یکی از بهترین مقاصد گردشگری در اطراف تهران و کرج تبدیل کرده است. اگر به دنبال سفری کوتاه اما خاطرهانگیز در دل طبیعت هستید، آبشار خور انتخابی عالی خواهد بود.
1.آبشار خور در کجا قرار دارد و چگونه میتوان به آن رسید؟
آبشار خور در استان البرز و در نزدیکی جاده چالوس واقع شده است. برای رسیدن به آن، باید از کرج وارد جاده چالوس شوید و پس از طی حدود 17 کیلومتر، به سمت روستای خور حرکت کنید. از این روستا، یک مسیر پیادهروی 45 دقیقهای تا یک ساعت شما را به آبشار میرساند.
2.بهترین فصل برای بازدید از آبشار خور کدام است؟
هر فصل زیبایی خاص خود را دارد؛ اما بهترین زمان برای بازدید، بهار و تابستان است که آبشار در پرآبترین حالت خود قرار دارد. پاییز نیز با رنگهای زیبا جذابیت خاصی دارد. در زمستان، آبشار یخ میزند و منظرهای شگفتانگیز ایجاد میکند که برای علاقهمندان به یخنوردی مناسب است.
3.مسیر پیادهروی تا آبشار خور چقدر طول میکشد؟
مسیر پیادهروی از روستای خور تا آبشار حدود 45 دقیقه تا یک ساعت طول میکشد. این مسیر از میان طبیعت بکر و کوهستانی عبور میکند، بنابراین داشتن کفش مناسب پیادهروی ضروری است.
4.آیا در نزدیکی آبشار خور امکانات رفاهی وجود دارد؟
در نزدیکی آبشار امکانات رفاهی محدودی وجود دارد. در روستای خور، چندین فروشگاه کوچک برای تهیه ملزومات ضروری پیدا میشود، اما بهتر است آب و خوراکی کافی همراه داشته باشید. همچنین در مسیر، آلاچیقهای طبیعی برای استراحت وجود دارد.
5.چه وسایلی برای سفر به آبشار خور ضروری است؟
برای یک سفر ایمن و راحت به آبشار خور، حتماً کفش مناسب پیادهروی، لباس گرم، آب آشامیدنی، خوراکی، ضدآفتاب، کلاه نقابدار و پاوربانک همراه داشته باشید. همچنین بهتر است یک کیسه برای جمعآوری زبالههای خود بردارید تا به طبیعت آسیبی نرسد.
در نهایت، آبشار خور یکی از زیباترین جاذبههای طبیعی است که با مناظری بکر و دلانگیز، به هر طبیعتگردی فرصتی برای تجربه آرامش و شگفتیهای طبیعت میدهد. این آبشار نه تنها بهعنوان یک مقصد گردشگری شناخته میشود، بلکه فرصتی برای فرار از شلوغی و استراحت در دل کوهستان و فضای سبز فراهم میآورد. اگر به دنبال یک تجربه متفاوت و یادماندنی در طبیعت هستید، بازدید از آبشار خور را در برنامه سفر خود قرار دهید و از زیباییهای بینظیر آن لذت ببرید.
زمانی که فریادها درباره ظرفیت اکولوژیکی و زیستی مناطق شمالی بلند بود و بارها در جلسات و نشستهای مختلف فعالان محیطزیستی ، معماران و شهرسازان با مسئولین کشوری و استانی ، همواره از ضرورت جلوگیری از روند غیر علمی و ناکارشناسانه توسعه ناپایدار به اصطلاح گردشگری فریادها زده میشد،
با دلایل و مستندات کارشناسی بارها گفته شد که بحران آینده مناطق شمالی کشور تنها مسئله جاده ، مترو ، قطار و هواپیما نیست. بلکه باید بصورت کلان و در همه ابعاد به این مسئله نگاه کرد.
آیا این میزان مناطق شهری و روستایی موجود گنجایش و ظرفیت چه حجم جمعیتی را میتواند پوشش دهد و تاب بیاورد؟؟؟؟
همچنین به آثار زیان بار آن در همه ابعاد زیست محیطی ، فرهنگی و اکولوژیکی مورد مطالعه و بررسی علمی قرار بگیرد!؟
همه زیرساخته های موجود روستایی و شهری مربوط به ۵۰ سال پیش هست که اغلب نیز بدلیل عدم نگهداری مناسب و تقویت یا اصلاح سیستم به شدت فرسوده شده ،که لازم است متناسب سازی با مصرف امروز جمعیت ساکن و شناور گردد.
متاسفانه حتی اندک ذره ایی عزم و اراده ایی برای اصلاح آن در برنامه مسئولین نیست !!!!؟؟؟؟
بطور کل رفع هر نوع معضل، نیازمند مطالعه و بررسی علمی با برنامه ریزی مدون و نهایتا اجرای مرحله ایی و هدفمند آنهم در بازه زمانی کوتاه مدت و بلند مدت بمنظور رفع نیازمندی های حال و آینده جامعه هست که ....
این نکته را نیز نباید نادیده گرفت که بزرگترین آسیب و ضربه از تفکر غلط و نوع نگاه غیرمسوولانه مسئولین وقت کشوری و استانی، نسبت به مناطق شمالی بوده و هست با شعار مخرب 《هر خانواده ایرانی یک ویلا 》یک تفکر غلط در ذهنیت مردم پروراندن که منجر به دست اندازی و چپاول هکتارها از مراتع ملی ، جنگل ها و سواحل شمال کشور و خصوصی سازی آن توسط آقازادهها ، سیاسیون ، دولتمردان، قشر تازه به دوران رسیده ها برای منفعت بیشتر و در نتیجه محروم ماندن دسترسیو استفاده قشر ضعیف جامعه(مردم) از این منابع ملی جنگل و ساحل گردید ، که در هیچکجای دنیا به این اندازه گردشگری مالکانه وجود ندارد ،ویلاهای شخصی تا این حد رواج ندارد.
وقتی میخ محکم حضور غیربومیان در منطقه کوبیده میشود، نباید شکایت کرد که چرا در تعطیلات این جمعیت به شمال سرازیر میشود.
بواسطه جمعیت بالای مسافر به مازندران نه تنها در بخش حملونقل استان دچار بحران گردیده بلکه در همه ابعاد جامعه شهری و روستایی مازندران دچار چالش اساسی گردیده، که پیامدهای ناگوار هجوم مسافران غیر بومی برای تصاحب زمین و ساخت ویلا آنهم در بخش جنگلی و ملی موجب ایجاد بحران های زیست محیطی و اکولوژیکی برای منطقه گردیده که تبعات آن در آینده نچندان دور غیر تصور است.به رشد فزاینده و جهش خیره کننده آمار فروش زمین و مسکن به غیربومیان طی سالیان اخیر توجه کنید، متوجه خیانت و جفای مسئولین استانی و کشوری در حق ساکنین بومی مناطق شمال کشور خواهید شد .
با شعار خدمت به مردم و برعکس چپاول و خیانت ثروت ملی که اموال مردم و....
در این ایام تعطیلات شهریور طبق آمار شاهد ورود جمعیت ۲۱میلیون نفری در طول یک هفته به استانهای شمالی شدیم، که می توان گفت درصد بالایی از این جمعیت خودشان مالک اند، یعنی قبلا به بهانه گردشگری، تکهای از سرزمین شمالی را خریداری و ساخته اند. بخش دیگر نیز امروز تصمیم برای ساخت ویلا دارند که و بخش باقی مانده تمایل دارند، ولی توانایی خرید و ساخت ویلا را ندارند....
معضل مسافر معضل-مسافر چالش اساسی مردم شمال چالش-اساسی-مردم-شمال ترافیک چالوس ترافیک-چالوس جاده چالوس جاده-چالوس مشکلات چالوس مشکلات-چالوس
الیت و دلیر روستاهایی زیبا در میان کوهستانهای بخش مرزنآباد چالوس در استان مازندران که 2000 متر از سطح دریا بالاترند و در دشتی هموار در میان دو کوه قرار گرفتهاند. در دوردست دامنه شرقی علم کوه، روستاهایی قرار دارند که منظره آنها شما را به یاد کارت پستالها میاندازد. مسیر رسیدن به این منطقه راهی آشناست، جاده چالوس.
این روستاها در درهای پر آب قرار گرفتهاند. پوشش گیاهی پاییندست منطقه جنگلی است و هر چه به سمت ارتفاعات بالا میرویم پوشش مرتعی افزایش مییابد. الیت و دلیر از آن دست مناطقی هستند که هر طبیعتگردی را به خود جذب میکنند. طبیعت اینجا بکر و زیبا و آب و هوایش بینظیر و منحصر به فرد است. مناظر این منطقه را باید ساعتها تماشا کرد و در آرامش آن غرق شد.
از جمله جاذبه های گردشگری روستای الیت می توان به گسل تنگا تنگه، تنور دیو، چشمه اسبه اُ، زیارتگاه های حضرت احمد رضا و حضرت زینب رضا، درختان تنومند و کهنسال ،غار گرس جار اشاره نمود، که همواره مورد توجه گردشگران بوده اند. همچنین روستا دارای چشمه های متعددی نظیر قلقل چشمه، سیا چشمان، سوزناک چشمه، اسپرو چشمه، چتی چشمه، لان چشمه، مالا کیله و …. می باشد. این چشمه ها زیبایی الیت را مضاعف نموده اند و به آن صفای چشمگیری بخشیده اند.
روستای دلیر دارای چند کوه معروف به نامهای: لشکرک و کَکی کُت و کاتیلو و نرگیس کَش و … است و دره بسیار ژرف و عمیقی به نام پِل اُو (در زبان گیلکی به معنای اب قدرت مند و فیل مانند است) و یکی از جنگلهای زیبا و دلنشین این روستا جینگاگ هست.
همیشه بهترین زمان سفر به مناطق ییلاقی فصل گرم سال است. اگر میخواهید خنکی بهاری ییلاق الیت و دلیر را تجربه کنید، اواسط بهار تا اواخر تابستان زمان مناسبی برای سفر به این روستاهاست. در نیمه دوم سال، پاییز در این منطقه سنگ تمام میگذارد و زیبایی مسیر جاده چالوس با حرکت به سمت این روستاها کامل میشود. در سفر در فصل سرد به این منطقه احتمالا دورنمای برف پاییزی را روی قلههای علم کوه در زیر درخشش نور آفتاب ملایم خواهید دید.
وجود چشم انداز جلگه ای و شیب تند مشرف به دریا در روستای الیت و نیز کوهپایه های منتهی به جنگل ِآن، صحنه ای بی نظیر به آن بخشیده است، که چشم هر بیننده ای را به خود خیره می نماید. وجود رودخانه و مراتع سرسبز و نیز فرآورده های کشاورزی و دامداری آن منجر به جلب توجه گردشگران شده است و هر ساله بسیاری از گردشگران داخلی و خارجی را به خود فرا می خواند.
مناسب ترین مسیر دسترسی به این روستا از جاده اصلی تهران و طی 42 کیلومتر است. پس از گذر از رستوران همسفر، در جهت راست جاده ای فرعی وجود دارد که تابلوی آن مسیری کوهستانی را نشان می دهد. ( اگر از مسیر تهران به چالوس در حال حرکت هستید، از خروجی کرج، ابتدای جاده چالوس تا تقاطع ذکر شده حدود 112 کیلومتر فاصله وجود دارد. ). طول مسیر از ابتدای این جاده ی فرعی تا مرکز روستا حدود 20 کیلومتر می باشد.
پس از عبور از پلی به نام واسپول و شیبی تند به تقاطعی برخورد می نمایید. در جهت چپ جاده، راهی فرعی قرار دارد که به روستاهای پلاکو، چار باغ، انگوران و …. منتهی می گردد. در جهت راست جاده نیز روستایی کوچک با نام دزماکوتی که دارای چشم اندازی بی نظیر است، قرار دارد.
با عبور از روستای دزماکوتی، جاده منتهی به منطقه ی جنگلی زیبایی می شود. در این لحظه می توان جنگلی زیبا را با چشم اندازی بی نظیر مشاهده نمود، که صحنه ای رویایی را در اذهان تداعی می نماید. این جنگلها در طی مسیر تا خود روستای الیت ادامه دارند. پس از طی مسافتی حدود 17 کیلومتر به ولیر دره رسیده، که اینجا دقیقا ابتدای حوزه ی مسکونی روستای الیت به شمار می آید.
ادامه مطلب ...
⭕️ چکیده بررسی وضع موجود منطقه #دوستگر از منظر ترافیک
* تقاطع مدیریت نشده
* عرض نامتعارف معبر در قسمت (ورودی ،مرکز و خروجی)
* نداشتن پیاده رو در ضلع غربی معبر
* پارک دوبله سوبله خودروها در ضلع شرقی تقاطع معبر
*پارک خودروها در دو سمت معبر بصورت سرتاسری
*عدم تامین خروجی مناسب بمنظور تخلیه خودروها و روانسازی ترافیک
*قوس نامناسب خیابان منتهی به تقاطع از سمت بیمارستان.
* دسترسی نامناسب ورودی و خروجی از خیابان امام به خیابان دوستگر
*حجم بار خروجی بیمارستان
* عدم حضور مامورین راهنمایی و رانندگی در تقاطع دوستگر
*عدم وجود تابلو و علائم راهنمایی کننده در جهت هدایت رانندگان
*پیاده و سوار شدن مسافرین در تقاطع
بندر نوشهر قدیمی ترین بندر وبی نظیرترین موقعیت را ازنظر فنی وسرزمینی درحاشیه جنوبی خزرراداراست.نزدیکترین بندر به پایتحت ونزدیکتر ین فرودگاه به تهران درشهربندری نوشهر قرارداده ولی متاسفانه نگاه تبعیض آلود درمازندران ریشه درتاریخ دارد ومازندران ازنگاه مرکزنشینان نه شرق دارد نه غرب. واین نتیجه کارکرد درطول دهه ها ست که بر مازندران سایه افکنده..
نمونه این کارکرد ونتیجه آنرا میتوان دراستان گلستان قبل از ازاستقلال که بخش وسیعی ازمازندران راتشکیل میداده ونقش بی نظیری در توان تولید صنعتی وکشاورزی مازندران داشته اما درقدرت وتخصیص امکانات به اندازه نقش آن برخوردار نبوده و رشد دودهه بعنوان استان مستقل رانمیتوان با چندین دهه که بخشی ازمازندران بود را مقایسه کرد.
امروزغرب مازندران ازمحمود آباد تا ابتدای مرزگیلان بسان یک بخشی جدا مانده از مازندران دیده میشود وکسی هم بررسی نکرد چرا مردم غرب مازندران نجوای استقلا ل را سرداده ودر همه دولتها اولین واصلی ترین مطالبه آنها استانی مستقل درغرب مازندران بوده ویک مقایسه ساده درتوزیع سرانه زیرساخت های شهری مثل راه انرژی ومراکز آموزشی وبهداشتی وصنعتی ودانشکاهی وسیاسی نشان ازفاصله نجومی بین این نسبتها در غرب بامرکز استان است. .
یک مثال ساده در ساخت کمربندی درشهرهای غرب استان است وباتوجه به اینکه سالانه دهامیلیون نفرگردشگر درغرب تردد میکنند ولی شهرهای آن فاقد یک رینگ شهری هستند ودر ایام تعطیل واعیاد ترافیک غیر قابل باور ایجاد میشود ودیگر حاده چالوس کرج که کوتاه ترین راه زمینی ازتهران به جنگل هیرکانی وساحل دریای خزر است ولی این جاده همان راهی است که بیش از نود سال پیش ساخته شده وزمانی که ایران ده میلیون جمیعت داشت وهنوز هم باهمان ابعاد اصلی مورداستفاده قرار میگیرد این در حالی است که جاده هراز وفیروزکوه بودجه سالانه وامکانات آن چند برابر است البته درستش همینطور است ولی جاده کندوان امکانات یک راهدار ی با حداقل استاندارد های لازم راهم ندارد و نیز سیل اخیر که بخش اعظم آنرا تخریب کرد هنوز ترمیم نشده درصورتیکه مشابه این اتفاق در هراز وفیروزکو ه هم افتاد وتمام نیروهای استان بسیج شدن وکم ترین زمان بهسازی شد وتعریض وتوسعه آنها بدون فوت وقت درحال انجامه ودرستش اینه ولی درجاده چالوس نه تعریض نه توسعه ونه ترمیم ونگهداری.
آیا حق مردم نجیب واصیل وفادار منطقه این است؟
شما به مشارکت مردم منطقه درهمه فعالیتهای مدنی نگاه کنید که اگر دوبرابر متوسط کشور نباشد کمتر نیست. درسال نودودو اولین همایش دکتر روحانی در مازندران در غرب بود که بی نظیرترین درکشور بود وتقریبا شوک تبلیغاتی کشور از غرب مازندران بود وبه دلیل حضور مسافران ازاقصی نقاط کشور درصد حضور درانتخابات بالاترین درکشور ویک صدوبیست درصد بود.
ولی متاسفانه سهم این مردم درقدرت منابع مالی کمترین دراستان است وبا نگاهی به ردیف بودجه استان ونبود ردیف برای توسعه زیرساخت های شهری وروستای غرب ودکنار آن بهرهمندی چندین برابر در دیگرنقاط استان بود والبته باید نداشتن اشراف وچشم انداز درنمایندگاان ومدیران منطقه راهم چاشنی آن کرد واگر اراده استان نشینان براین منوال باشد قطعا بهره ما ازاین دولت هم چیزی جز پسرفت وخوشبینانه ترین حالت ایستا نخواهد بود.
ما با سطح مطالبات رو درحد ملی ارتقا دهیم ونبایستی به انجام وتحقق خواسته هایمان دراستان راداشته باشیم کما اینکه تاکنون هیچ اقدامی وکاری بزرگ برای منطقه ازاستان صورت نگرفته وقطعا منبعد هم نخواهد گرفت وبرای بهرهمندی از فرایند توسعه موزون بسان دیگر مناطق استان باید صدای ما به مقامات ملی برسد ولاغیر وجزاین نبایدانتظار کاری درخور هزاره سوم برای منطقه داشت.