تغییرکاربری چالش اساسی اراضی جنگلی و جگله ای مازندران

ساخت و سازهای خارج از ضوابط یا غیرمجاز در اراضی جنگلی و جلگه ای غرب مازندران مهمترین دغدغه اجتماعی کنونی منطقه بوده که باید برای رفع این معضل فراگیر تدابیر ویژه ای اتخاذ شود. ساخت و سازهای غیرمجاز در حریم شهرها و روستاهای گردشگرپذیر غرب مازندران از جمله پدیده هایی است که از چهار دهه گذشته به وفور در منطقه پدیدار شده است که در زمان حاضر بر شدت آن افزوده شده است.

این معضل فراگیر به گفته کارشناسان امر اثرات مخربی نظیر تخریب سیمای کالبدی اراضی جنگلی و جلگه ای، از بین رفتن منابع، تعرض به حریم رودخانه ها و سواحل و در نهایت آلودگی زیست محیطی برجا گذاشته است.

برابر آمار رسمی موجود به دلیل گسترش ساخت و سازهای بی رویه و غیرمجاز در اراضی ملی غرب مازندران، در زمان حاضر ۳۰ هزار مشترک غیرمجاز برق بدون داشتن انشعاب به این انرژی دسترسی و استفاده بی رویه می کنند و این همین معضل نیز در دیگر بخش ها مشکلاتی را دامن زده است.

مازندران و به ویژه غرب استان به دلایل برخورداری از مناظر بی بدیل طبیعی و تاریخی برای افراد غیربومی جذاب بوده و این شاخص ها و ویژگی های طبیعی موجب شده تا آنها در این دیار سرسبز و خوش آب و هوا به فکر تهیه سرپناهی برای خود و خانواده باشند.

اگرچه خرید و فروش زمین و ساخت ویلا در مازندران قصه تازه ای نیست و بارها و بارها این موضوع مورد بررسی قرار گرفته اما این بار داستان به گونه ای دیگر رقم خورده به طوری که تقاضای بالا و نامعقول برای خرید زمین یک هرج و مرج شدید در قیمت ها ایجاد کرده که به اعتقاد برخی از کارشناسان شهرهای این منطقه این ناهمگونی در امورات مختلف سکته زده که درمان کارشناسی راه حل برون رفت از این معضل است.

در چهار دهه گذشته به ویژه در سال های اخیر زمین جلگه ای یا جنگلی، داخل بافت یا خارج بافت، سنددار یا بی سند و ... مشتری های متنوعی دارد و قیمت زمین ها هم برای برخی افراد به طور کلی مهم نیست و آنها تنها به زمین دار شدن فکر می کنند.

شهرستان های نور، نوشهر، چالوس، کلاردشت، عباس آباد، تنکابن، رامسر با افزون بر یک میلیون نفر جمعیت در غرب مازندران واقع شده است، این منطقه به خاطر قرار گرفتن در موقعیت خاص جنگلی، کوهستانی و ساحلی یکی از مناطق بی نظیر گردشگری ایران و جهان محسوب می شود.

قطعات موسوم به ۱۰ هکتاری به اراضی در غرب مازندران گفته می شود که سال ۱۳۴۶ با هدف تعیین مرز دائم جنگل‌ها، کم کردن مشکلات حفاظت از اراضی جنگلی جلگه‌ای، بهره‌برداری بهینه از اراضی موجود، ایجاد درآمد برای وزارت منابع طبیعی از طریق اجاره و فروش، ازدیاد تولیدات کشاورزی، ایجاد کار برای دامداران سنتی و جنگل‌نشینان و بهره‌برداری از درختان در اراضی جنگلی جلگه‌ای به نزدیکان دربار حکومت پهلوی واگذار شد ولی پس از پیروزی انقلاب اسلامی این اراضی به منظور احداث باغ مرکبات و زراعت چوب پس از ثبت سند به کشاورزان تحویل شد.

اراضی این منطقه ۹۵۳ قطعه ۱۰ هکتاری است که ۲۸۷ قطعه آن در نوشهر، ۵۳۰ قطعه در عباس آباد و بقیه نیز در چالوس واقع است و زیر مجموعه منابع طبیعی و آبخیزداری غرب مازندران به شمار می رود.

اگر چه طبق قانون مصوب سال ۱۳۹۲ حدود ۲۰ درصد از اراضی ملی ۱۰ هکتاری به شرط عدم تخلف مجریان طرح های کشاورزی پس از دریافت موافقت اصولی از مراجع ذیربط و تصویب طرح جدید از سوی سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری قابل تغییر کاربری به صنعتی، بهداشتی، درمانی، ورزشی و آموزشی است، ولی به نظر می رسد ساخت و سازهایی که تاکنون صورت گرفته فاقد مجوز بوده و یا در چارچوب قانون باشد.

حوزه منابع طبیعی نوشهر ـ رویان با ۱۶۸ هزار هکتار مساحت دارای ۹۰ هزار هکتار جنگل و ۳۵ هزار هکتار مرتع است و مجموع مساحت آبادی‌ها و مستثنیات آن نیز در حدود ۴۳ هزار هکتار برآورد می‌شود.

مجموع مساحت مازندران ۲۴ هزار و ۴۰۰ کیلومتر است و طبق آمار موجود ۷۰ درصد وسعت این استان جزو عرصه های طبیعی ملی در قالب سواحل دریای خزر، جنگل و مرتع است، غرب مازندران با جمعیتی افزون بر یک میلیون نفر از ۲۱ شهر و حدود هزار و ۱۵۰ روستا برخوردار است.

افزایش سرسام آور قیمت زمین

در زمان حاضر برای ۲ هکتار زمین واقع در یکی از روستاهای بالادست شهرستان های غرب مازندران مبلغ ۴۰۰ میلیارد ریال به یک فرد روستایی پیشنهاد می شود جواب نه گفتن به این پیشنهاد وسوسه انگیز به مراتب سخت تر از بله گفتن خواهد بود.

سوال اینجاست که چرا تاکنون قانون نتوانسته جلوی ساخت و سازهای خارج از ضوابط یا غیرمجاز را بگیرد؟ چرا نهادهای ذیربط برای حفظ اراضی جنگلی و جلگه ای غرب مازندران نظارت دقیق ندارند اگر دارند پس چرا این اراضی همچنان تصرف می شود؟ اگر قوانین نیاز به بازنگری دارد چرا نشده و در غیر این صورت چرا با متخلفان امر برخورد جدی نمی شود تا دیگر دست به تصرف اراضی بزند؟ طبق آمار موجود وسعت اراضی جلگه ای غرب مازندران بیش از وسعت اکنون بوده که به بتدریج در ادوار مختلف تصرف شده است، آیندگان این بی توجهی به اراضی جلگه ای و میراث طبیعی را چه تعبیری خواهد کرد. نکته مهمتر این که چرا جلوی تهدید و تصرف این عرصه ها را نگرفتند که امروز با صرف هزینه های کلان برخی از آن ها را قلع و قمع می کنند و دهها سووال مربوط دیگر که مسوولان امر باید پاسخگوی چالش های این بخش باشند.

دست‌اندازی به هشت هزار هکتار اراضی جلگه‌ای غرب مازندران

در همین ارتباط مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری غرب مازندران گفت : هشت هزار هکتار از اراضی جنگلی و جلگه‌ای در این مناطق طی سال‌های اخیر دچار دست اندازی شده است.

مهرداد خزایی پول در گفت و گو با ایرنا افزود : ۹۵۳ قطعه اراضی جنگلی و جلگه‌ایی به وسعت هشت هزار هکتار وجود دارد که متاسفانه به دلایل مختلفی دچار دست اندازی شده است.

وی اظهارداشت : مقرر شده همه اراضی ملی که در آن ساخت و ساز شده است تخریب شوند و درخواست اجرایی برای این کار صادر شده است.

مدیر کل منابع طبیعی و آبخیزداری غرب مازندران با بیان اینکه هماهنگی‌های لازم با دستگاه قضایی استان انجام شده است، گفت: آمارها از طریق قرارگاه مبارزه با زمین خواری که در استانداری مازندران تشکیل شده دسته بندی شده است.

خزائی پول خاطرنشان کرد: با همکاری دستگاه قضایی استان هر هفته ۲ تا سه حکم قلع و قمع متصرفان اراضی جنگلی و جلگه‌ای در منطقه انجام می‌شود.

استان مازندران حدود۲ میلیون و ۴۰۰ هزار هکتار مساحت دارد که از این مقدار حدود یک میلیون و ۷۰۰ هزار هکتار آن عرصه های طبیعی شامل جنگل و مرتع است.
برای حفاظت و مدیریت عرصه های طبیعی مازندران دو اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری در ساری و نوشهر فعالیت دارند که منطقه ساری حدود ۷۱ درصد و نوشهر حدود ۲۹ درصد این عرصه ها را مدیریت می کند.

استان مازندران در مجموع حدود ۵۴ درصد از عرصه های جنگلی شمال کشور را در اختیار دارد و همچنین نیمی از جنگل های هیرکانی ثبت شده در سازمان جهانی یونسکو در جغرافیای مازندران واقع است و بیشترین عرصه های جلگه ای شمال نیز در منطقه غرب مازندران واقع شده است.

نکته مهم دیگر این که چرا در شهرستان های غرب مازندران در مقایسه با دیگر مناطق کشور بیشترین بنگاه های املاک معاملاتی مسکن فعالیت دارد؟ این مغازه های پر نقش و نگار مستقر در کنار هم آیا برای رونق کسب و کار و توسعه منطقه فعالیت دارند یا نه پناهگاه تهدید در استان به شمار می آیند.

علاوه بر دست اندازی های اراضی جلگه ای، رشد بی رویه قیمت های زمین های کشاورزی و باغ ها در غرب مازندران و عدم حمایت مسوولان در کاهش هزینه های فرآیند تولید محصولات کشاورزی مضافا روستاییان را به سمت فروش و تبدیل زمین هایشان به فروش زمین، خانه سازی، شهرک نشین سوق داده است و دیگر فضایی برای تولید وجود ندارد و این دردی دیگری است که هم اکنو تا دیر نشده اسشت باید درمانش کرد.؟

تغییرکاربری، چالشی که همچنان ادامه دارد

کافی است با حوصله و کمی با دقت در مسیر شهرستان های غرب مازندران رانندگی کنید و هجمه های شهرک سازی و ویلاسازی و هجوم غیر بومیان با خبر شوی این گسترش بادکنکی در این زمینه فقط و فقط با حمایت های برخی ها، باندهای مافیایی و دزدان و سارقان اموال ملی امکان پذیر است و در این دامنه کار از رانت و سود جویان قداربند هم کم نیستند که گاهی تهدید و گاها با تشویق باغ ها و مزارع و حتی اراضی جنگلی و جلگه ای را تغییرکاربری داده و با نفوذ در ادارات خدمات رسان بر اسب مرادشان سواری می خورند و تازیانه هایش افراد بومی و زخم هایش را مازندران متحمل می گردد.

با ادامه این معضلات روز افزون که از چهار دهه گذشته آغاز شده متاسفانه مازندران به ویژه غرب این استان از نظر زیستی در جایگاه امنی قرار ندارد و سبک و سیاق مازندرانی ها در هجوم بی وقفه غیر بومیان می سوزد و کسی به دنبال درمانش نیست.

استاد دانشگاه و پژوهشگر و فعال حوزه گردشگری در استان مازندران در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: شرایط آب و هوایی و زیست بوم و گردشگری بودن منطقه عاملی شد که در املاکیان منطقه غرب مازندران را کالیفرنیای ایران معرفی کنند تا به دنبال آن هجوم گردشگران غیربومی و ساخت و سازها در این منطقه تشدید شود و مرکز سرمایه گذاری در این مورد بشود.

محمدرضا اورمزدی افزود : نکته اول سیاستگذاری کلان است، فاصله کم بین کوه تا دریا در این منطقه چشم انداز بدیع و جاذبه های بی بدیل طبیعی ایجاد کرده است تا همین موضوع خاستگاهی برای توسعه ساخت و سازها بشود ضمن این که سوداگری در املاک مسکن طی دهه های اخیر رشد یافته و این چالش را شدت بخشیده است.

شناسایی سالانه حدود ۱۰ هزار مشترک غیرمجاز در غرب مازندران

هم اکنون یکی از چالش‌های نوسانات مصرف انرژی های گاز و برق در استان مازندران ثابت نبودن جمعیت ناشی از حضور گردشگران و مهمتر از آن خوش نشینانی که در اراضی طبیعی و حتی شهری به صورت غیر مجاز طی سال های گذشته ساخت وساز کرده و بدون گرفتن انشعاب از خدمات عمومی آب، برق، گاز و تلفن بهره مند هستند، وضیعتی که بیشترین مصرف انرژی خانگی را نیز به خود اختصاص می دهند.

مصطفی بابایی مدیرعامل شرکت توزیع برق غرب مازندران در گفت و گو با ایرنا بیان کرد: چالش اساسی در غرب استان ساخت وساز های غیرمجاز است که امکان واگذای انشعاب به هر دلایلی صورت نمی گیرد.

وی ادامه داد: واقعیت این است که مسوولان مراجع قضایی و بازرسان باید به راهکار مناسبی برای مصرف بی رویه این نوع مشترکان برسند و البته راهکار این موضوع با استفاده از قوانین بودجه سال جاری طرح شده است، یعنی می توان انشعاب را به صورت غیر دائم واگذا کنیم تا حداقل از تضییع حقوق بیت المال جلوگیری شود.

بابایی با اظهار این که سالانه حدود ۱۰ هزار مشترک غیر مجاز در غرب مازندران شناسایی و انشعاب غیر مجاز آن جمع آوری می شود، گفت:اما به دلیل دسترسی راحت دوباره به صورت غیرمجاز وصل می شوند.

مازندران دارای ۲ اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری یکی غرب مازندران به مرکزیت نوشهر و دیگری به مرکزیت ساری است. اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان مازندران –نوشهر بیش از ۳۰۰ هزار هکتار جنگل را در غرب مازندران تحت پوشش دارد.

برگرداندن ۳۰۲ هکتار اراضی ملی به بیت المال

مدیرکل منابع غرب مازندران گفت: در دولت سیزدهم ۳۰۲ هکتار اراضی ملی متصرفی این منطقه به ارزش ۲۴۱ میلیارد ریال به بیت المال بازگردانده شده است.

مهرداد خزایی پول افزود : در این مدت بزرگترین زمین خواری در استان مازندران در این منطقه به مساحت ٥٧ میلیون مترمربع شناسایی و به نفع دولت رفع تصرف شد.

حوزه منابع طبیعی نوشهر ـ رویان با ۱۶۸ هزار هکتار مساحت دارای ۹۰ هزار هکتار جنگل و ۳۵ هزار هکتار مرتع است و مجموع مساحت آبادی‌ها و مستثنیات آن نیز در حدود ۴۳ هزار هکتار برآورد می‌شود.

مجموع مساحت مازندران ۲۴ هزار و ۴۰۰ کیلومتر است و طبق آمار موجود ۷۰ درصد وسعت این استان جزو عرصه های طبیعی ملی در قالب سواحل دریای خزر، جنگل و مرتع است، غرب مازندران با جمعیتی افزون بر یک میلیون نفر از ۲۱ شهر و حدود هزار و ۱۵۰ روستا برخوردار است.

سوئیس ایران کجاست ، روستای دِلیر و اِلیت

الیت و دلیر روستاهایی زیبا در میان کوهستان‌های بخش مرزن‌آباد‌ چالوس در استان مازندران که 2000 متر از سطح دریا بالاترند و در دشتی هموار در میان دو کوه قرار گرفته‌اند. در دوردست دامنه شرقی علم کوه، روستاهایی قرار دارند که منظره آنها شما را به یاد کارت پستال‌ها می‌اندازد. مسیر رسیدن به این منطقه راهی آشناست، جاده چالوس.

ییلاق الیت و دلیر

این روستاها در دره‌ای پر آب قرار گرفته‌اند. پوشش گیاهی پایین‌دست منطقه جنگلی است و هر چه به سمت ارتفاعات بالا می‌رویم پوشش مرتعی افزایش می‌یابد. الیت و دلیر از آن دست مناطقی هستند که هر طبیعت‌گردی را به خود جذب می‌کنند. طبیعت اینجا بکر و زیبا و آب و هوایش بی‌نظیر و منحصر به فرد است. مناظر این منطقه را باید ساعت‌ها تماشا کرد و در آرامش آن غرق شد.

ییلاق الیت و دلیر

از جمله جاذبه های گردشگری روستای الیت می توان به گسل تنگا تنگه، تنور دیو، چشمه اسبه اُ، زیارتگاه های حضرت احمد رضا و حضرت زینب رضا، درختان تنومند و کهنسال ،غار گرس جار اشاره نمود، که همواره مورد توجه گردشگران بوده اند. همچنین روستا دارای چشمه های متعددی نظیر قلقل چشمه، سیا چشمان، سوزناک چشمه، اسپرو چشمه، چتی چشمه، لان چشمه، مالا کیله و …. می باشد. این چشمه ها زیبایی الیت را مضاعف نموده اند و به آن صفای چشمگیری بخشیده اند.

روستای دلیر دارای چند کوه معروف به نام‌های: لشکرک و کَکی کُت و کاتیلو و نرگیس کَش و … است و دره بسیار ژرف و عمیقی به نام پِل اُو (در زبان گیلکی به معنای اب قدرت مند و فیل مانند است) و یکی از جنگل‌های زیبا و دلنشین این روستا جینگاگ هست.

بهترین زمان سفر

همیشه بهترین زمان سفر به مناطق ییلاقی فصل گرم سال است. اگر می‌خواهید خنکی بهاری ییلاق الیت و دلیر را تجربه کنید، اواسط بهار تا اواخر تابستان زمان مناسبی برای سفر به این روستاهاست. در نیمه دوم سال، پاییز در این منطقه سنگ تمام می‌گذارد و زیبایی مسیر جاده چالوس با حرکت به سمت این روستاها کامل می‌شود. در سفر در فصل سرد به این منطقه احتمالا  دورنمای برف پاییزی را روی قله‌های علم کوه در زیر درخشش نور آفتاب ملایم خواهید دید.

ییلاق الیت و دلیر

وجود چشم انداز جلگه ای و شیب تند مشرف به دریا در روستای الیت و نیز کوهپایه های منتهی به جنگل ِآن، صحنه ای بی نظیر به آن بخشیده است، که چشم هر بیننده ای را به خود خیره می نماید. وجود رودخانه و مراتع سرسبز و نیز فرآورده های کشاورزی و دامداری آن منجر به جلب توجه گردشگران شده است و هر ساله بسیاری از گردشگران داخلی و خارجی را به خود فرا می خواند.

دسترسی

مناسب ترین مسیر دسترسی به این روستا از جاده اصلی تهران و طی 42 کیلومتر است. پس از گذر از رستوران همسفر، در جهت راست جاده ای فرعی وجود دارد که تابلوی آن مسیری کوهستانی را نشان می دهد. ( اگر از مسیر تهران به چالوس در حال حرکت هستید، از خروجی کرج، ابتدای جاده چالوس تا تقاطع ذکر شده حدود 112 کیلومتر فاصله وجود دارد. ). طول مسیر از ابتدای این جاده ی فرعی تا مرکز روستا حدود 20 کیلومتر می باشد.

پس از عبور از پلی به نام واسپول و شیبی تند به تقاطعی برخورد می نمایید. در جهت چپ جاده، راهی فرعی قرار دارد که به روستاهای پلاکو، چار باغ، انگوران و …. منتهی می گردد. در جهت راست جاده نیز روستایی کوچک با نام دزماکوتی که دارای چشم اندازی بی نظیر است، قرار دارد.
با عبور از روستای دزماکوتی، جاده منتهی به منطقه ی جنگلی زیبایی می شود. در این لحظه می توان جنگلی زیبا را با چشم اندازی بی نظیر مشاهده نمود، که صحنه ای رویایی را در اذهان تداعی می نماید. این جنگلها در طی مسیر تا خود روستای الیت ادامه دارند. پس از طی مسافتی حدود 17 کیلومتر به ولیر دره رسیده، که اینجا دقیقا ابتدای حوزه ی مسکونی روستای الیت به شمار می آید.

ییلاق الیت و دلیر

مِچِر یکی از روستاهای زیبا و بِکر شهرستان چالوس

 “روستای مِچِر” از توابع بخش مرزن‌آباد چالوس، در هشت کیلومتری جاده اصلی تهران_شمال واقع شده است. مِچِر با جمعیت ثابتی در حدود ۲۰ خانوار، پس از گذر ۴۰ساله انقلاب، همچنان از نگاه مدیران ارشد شهرستان و استان، مغفول مانده و گویی طی ۴۰ ساله گذشته، هرگز کسی به فکر آبادانی آن نبوده است!

مِچِر یکی از آبادی‌های دهستان کوهستان غرب در بخش مرزن‌آباد و از توابع شهرستان چالوس است که از شمال به “امامزاده فضل فاضل”، از شرق به مراتع “شیرکوه”، از غرب به روستای “نکرس” و از جنوب به روستای “دزماکوتی” متصل بوده و بر اساس آخرین آمار میدانی و به استناد اظهارات اهالی روستا، دارای حدود تقریبی ۲۰ خانوار ثابت می‌باشد اما همواره در محرومیت برخورداری از کمترین امکانات؛ حتی امکانات اساسی همچون راه دسترسی و ماشین‌رو، برق، آب آشامیدنی لوله‌کشی، تلفن، حمام عمومی، امکان آسوده دسترسی به سوخت، مدرسه در مقاطع بالاتر از دبستان و حتی فاقد درمانگاه صحرایی بوده است!

اهالی این روستا، علیرغم همه‌ی بی‌توجهی‌ها، طی چهار دهه اخیر، هرگز گلایه‌ای ملموس جهت بهره‌مندی عادلانه چون دیگر مناطق از امکانات اولیه و بحق خود نداشته‌اند و گویی همین مظلومیت و معصومیت ذاتی که برآمده از روح پاک اهالی کوهستان است؛ مسئولین محلی و استانی را به‌طور روزافزونی از حضور موثر در این نقطه، دور نگاه داشت!!

اگرچه طی ایام اخیر، به دلایلی که در پی خواهد آمد، نگاه برخی مسئولین منطقه به “مِچِر” افتاد، اما تا این لحظه همچون گذشته ، جز وعده‌های تکراری و پوچ و بی اثر ، اتفاق خوشایند و محسوسی را عاید این روستای زیبا، بکر با مردمان باصفا و میهمان‌نوازش نساخته است!

در ابتدای ورودی این روستای زیبا و کوهستانی، تابلویی به‌عنوان مشخصه و شناسنامه روستا، مستقر گردید اما نهایت توجه به این منطقه، احداث جاده‌ای در حدود ۱۴ سال پیش تا “امامزاده فضل فاضل” می‌باشد که آنهم ۷ کیلومتر با روستا فاصله دارد (یعنی توجه مسئولین به قبور سرداران عرب مهاجم این دیار بیشتر از توجه به مردم این دیار هست که البته قابل تامل و تاسف؟!!)  و متاسفانه پس از یک دهه و نیم از احداث آن، هنوز اقدامی جهت ادامه جاده تا روستا مشاهده نگشت!!

۷ کیلومتری که از نسل‌های پیشین به یادگار مانده و به جاده‌ای مال‌رو (جاده‌ای که تنها پای پیاده یا با اسب و چهارپایان دیگر بتوان از آن گذشت!!)، معروف است.

جای بسی تاسف است که مسئولین نه تنها در چهل ساله گذشته، هرگز این روستا و اهالی‌اش را در تخصیص و تقسیم اعتبارات جهت انجام اقدامات عمرانی همچون سایر مناطق، به حساب نیاورده‌اند، بلکه بی‌مهری به جایی رسیده که گویی حتی منکر یک شهید، یک آزاده و ۶ جانباز آن هستند! به احتساب میانگین شهید، آزاده و جانبازان روستا به نسبت جمعیت آن، می‌توان گفت؛ اهالی بخشنده و از خود گذشته‌ی “مِچِر”، بیشتر از هر نقطه‌ای از کشور، دین خود را به میهن عزیزمان پرداخت کرده‌اند و به جرات می‌توان گفت؛ همه‌ی ما به اندازه حداقل ۴۰ سال، به این روستا و مردم نازنینش بدهکاریم!

جالب است بدانیم همین روستای کم جمعیت، به‌طور نسبی، در حدود ۳۰ درصد از نیاز لبنی بخش مرزن‌آباد را تامین می‌نماید و کیفیت و مرغوبیت محصولات کشاورزی و باغی آن در مقایسه با سایر مناطق اطراف، بی‌نظیر و شهره  است!

بواسطه بِکر بودن این روستا از هر نوع رفاه زندگی موجب افزایش قابلیت بومگردی و گردشگری این روستا گردیده که هر فصل سیل مشتاقان و طرفداران را به سمت خود معطوف سازد ، حال در صورت احداث جاده‌ای ماشین رو و ایمن، به‌قدری قابل تامل است که می‌توان ادعا داشت، در یک لحظه نه تنها همه‌ی اهالی این روستا، بلکه روستاهای اطراف را نیز می‌تواند از منظر اشتغالزایی و ایجاد فرصت کسب درآمد پایدار، ذینفع سازد.

در “مِچِر” طی انتخابات سه دوره نخست شوراهای اسلامی، رسما صندوق اخذ آراء مستقر می‌گشت و به‌خاطر تداوم بی‌توجهی‌های برخی مسئولین که وظیفه ذاتی مسئولیت‌شان، تقبل عمران و آبادانی‌ای بدون تبعیض می‌باشد، با نادیده گرفتن روزافزون مطالبات به‌حق این روستا، از دوره چهارم و پنجم شوراهای اسلامی، تنها عضوی انتصابی نصیبش گشته است!

با توجه به آنکه تا به امروز این روستا از نعمت راه ماشین‌رو، برق، سیستم آب آشامیدنی لوله‌کشی، حمام عمومی، نانوایی، درمانگاه حتی از نوع صحرایی و عشایری، مدرسه بالاتر از مقطع ابتدایی و در حقیقت از نعمت داشتن هر نوع امکانات دنیای مدرن، بی‌بهره بوده است، می‌توان اینگونه ارزیابی کرد که “مِچِر” از نگاه مسئولین، محلی و استانی، وجود خارجی ندارد!! 

مگر می‌شود چهل سال از عمر انقلاب شکوهمند و اسلامی که بر پایه ادعای عدل اسلامی بنا شده است؛ بگذرد، اما از توجه موثر مسئولین بی‌بهره بماند؟!

  اخیرا به کوشش اهالی، جهت احداث جاده دسترسی مناسب به روستا، _برای هزارمین‌بار شاید_ مجدداً مکاتباتی با نهادها و ادارات متولی امر همچون اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری غرب مازندران، فرمانداری شهرستان چالوس، بخشداری مرزن‌آباد، دفتر نماینده شهرستان‌های نوشهر، چالوس و کلاردشت در خانه ملت و حتی برخی مسئولین استانی انجام گردید و در پی توافقات شفاهی و اعلان رضایت از سوی برخی مسئولین جهت ایجاد راه، اقدامات اولیه و فنی و مهندسی، آن صورت پذیرفت اما درست زمانی که با مشقت فراوان و تامین اعتبار اولیه از منبع دسترنج اهالی رنج دیده، ماشین‌افزار راه‌سازی از جمله لودر و بولدوزر به منطقه آورده شد، دست‌های نامرئی همیشگی، که همواره مانع توسعه و آبادانی این روستا گردید، دوباره به کار افتاد و این اقدام خودجوش اهالی را متوقف ساخت و دوباره گرد ناامیدی را به دل‌های روشن مردم‌اش پاشید!

ناگفته نماند حتی هزینه‌ی مطالعات توپوگرافی، تصویربرداری هوایی، ترسیم نقشه فنی و مهندسی کارشناسی شده، همه و همه از ذره ذره دسترنج همین اهالی تامین گشت اما باز بی‌مهری مسئولین، تنها دستاورد تلاش این مردم مظلوم گشت!! 

مسئولینی پر ادعا که تنها به چیزی جز منفعت و سود خود فکر نمیکنند و همواره مردم را ملعبه دستاویز خود قرار داده اند و خواهند داد و.... 

یادآور می‌گردد؛ علاوه بر فاصله ۷ کیلومتری روستا از ضلع شمالی تا “امامزاده فضل فاضل، مسیر ۲ کیلومتری نیز مناسب احداث جاده از مسیر جنگلی وجود دارد اما گویی آینده فرزندان این روستا، سرنوشت جوانان برومندش، خاطره شهید، آزاده و ۶ جانبازش، هیچکدام ارزش چند درخت مسیر را نداشته است و جالب‌تر آنکه اهالی متعهد شده‌اند در صورت آسیب به بافت جنگلی و درختان، حاضرند در ازای هر یک اصله درخت، ده درخت در هر نقطه‌ای از منطقه که تعیین نمایند، بکارند.

یکی از اهالی در گلایه از بی‌مهری مسئولین اظهار کرد: سال‌هاست که برای اخذ مجوز لازم جهت ایجاد جاده، به هر دری زده‌ایم. از ۴ بخشدار مختلف، فرمانداران مختلف، حتی بیش از سه دوره‌ای که نماینده فعلی در حال فعالیت می‌باشد و هربار در آستانه انتخابات به یاد ما می‌افتد، به کرار نامه‌نگاری کرده‌ایم. حداقل ۳ مرتبه در ۳ دوره مختلف مجلس شورای اسلامی، نماینده حاضر قول پیگیری و مساعدت داده است اما هیچ اقدام ملموسی جهت ایجاد راه مناسب و دسترسی به روستا، صورت نگرفت.

وی با ابراز امیدواری افزود: اخیراً فرماندار شهرستان چالوس، با همراهی بخشدار مرزن‌آباد، رئیس میراث فرهنگی و گردشگری شهرستان، رئیس اداره راه و ترابری و… با مشقت فراوان در روستای “مِچِر” حضور یافته‌اند و با قول‌هایی که دادند، اهالی روستا را بسیار امیدوار ساختند، اما حال که با اندوخته‌های ناچیز تک تک اهالی که ذره ذره از سالیان گذشته تا به امروز، جمع آوری گردید و توانستیم پس از انجام نقشه برداری‌های فنی و مهندسی و با صرف هزینه‌ای تا این لحظه بالغ بر ۱۴۰ میلیون تومان، ماشین‌افزارهای راه‌سازی را به منطقه بکشانیم، علیرغم انجام نامه‌نگاری‌های اداری و قانونی، ما را به اقدامی غیر قانونی متهم و مانع ادامه فعالیت‌مان جهت احداث جاده شده‌اند. آیا بی‌توجهی مسئولین در ۴ دهه‌ی گذشته نسبت به این روستا، قانونی است؟ آیا مادر، کودک یا بیماری که بخاطر نبود امکانات پزشکی و عدم وجود راه دسترسی مناسب به شهر، جانش را از دست می‌دهد، قانونیست؟!

با دلی رنجور و ذهنی مشوش، از اهالی روستا جدا می‌شوم، با این امید که از پِیِ مان، مسئولین، با رویکردی مسئولیت پذیر و ضمن عدالت محوری در تخصیص و تقسیم اعتبارات عمرانی، به “مِچِر”، نظری دوباره و از سر وظیفه و تعهد نمایند. روستایی که در صورت فراهم آوردن راه دسترسی به آن، می‌تواند تولدی دوباره یابد. ترغیب اهالی روستا به حفظ اراضی اجدادی‌شان، تولد صنعت بومگردی و گردشگری در روستا، بسترسازی جهت اشتغال برای اهالی و حتی روستاهای اطراف، توسعه یابی کشاورزی و دامپروری ‌و در حقیقت تقویت بنیه تولید شهرستان چالوس و هزاران امید تازه، منوط به همین یک اتفاق به ظاهر ساده از نگاه بسیاری از ماست. احداث جاده مناسب برای تنها روستایی از استان زرخیز مازندران که بخاطر عدم وجود راه دسترسی ماشین‌رو، از کوچکترین تغییرات و تسهیلات عمرانی محروم نگاه داشته شده است!

 بنا بر اخبار رسیده به پایگاه خبری تحلیلی حرف شمال و تماس‌های پی‌درپی تنی چند از اهالی این روستا، یک قلاده پلنگ گرسنه تا بیست‌متری خانه‌ها و ساکنین این روستای محروم آمده و سال گذشته ۵ گاو؛ و یک ماه و نیم پیش ۱ گاو؛ و در طی ایام محرم‌الحرام ۹۶ هم ا گاو دیگر متعلق به دو تن از دامداران را از بین برده است!

اهالی این روستای صعب‌العبور و دورافتاده که باوجود پیشرفت و توسعه در همه جای کشور؛ روزگار سختی را می‌گذرانند و نه زبان شکایتی دارند و نه یارای تشکر و قدردانی برای دریافت خدمات و امکانات دارند؛ و در تنهایی خود و محرومیت از توجه مدیرانی که داد عدالت‌خواهی سر می‌دهند، فرورفته‌اند و در آرزوی نعمت برق، آب، تلفن و راه مناسب، معلم و تحصیل، شب را تا صبح بر بالین می‌گذارند؛ امروز حتی دیگر از ترس پلنگ گرسنه در آسایش و امنیت نمی‌باشند و هرلحظه ترس حمله به خانه‌ها و دام‌ها و آبادی خود رادارند!

برخی از ساکنین که تصمیم به دام انداختن پلنگ و یا کشتن آن را داشتند، بااحساس مسئولیت برای حفظ این جانور که در معرض خطر انقراض است، پشیمان شدند، ولی آیا مسئولان نسبت به امنیت آن‌ها احساس مسئولیت خواهند داشت؟!

خدابخش و خضرالله سام دلیری دو برادری می‌باشند که با کشاورزی و دامداری روزگار را سپری می‌کنند و تنها دارایی آن‌ها از زندگی همین چند رأس گاو است که آن‌هم طعمه غذای پلنگ گرسنه‌ای شده که همه داد از حفظ سلامت زندگی‌اش می‌زنند، ولی کسی به فکر امنیت خانوارهای دهستان نیست! آیا نگهداری، رسیدگی و رفع گرسنگی و حفظ این پلنگ بر عهده سازمان حفاظت محیط‌زیست نمی‌باشد؟! همان اندازه که حفظ این پلنگ دارای اهمیت بسیاری است، ایجاد و حفظ امنیت ساکنین دهستان‌ها هم مهم می‌باشد!

از مسئولین و مدیران اجرایی و زیست‌محیطی کشور، استان و شهرستان این انتظار می‌رود تا قبل از اتفاق‌های ناگوار و غیرقابل‌جبران برای اهالی و دام‌هایشان؛ و یا برای این قلاده پلنگ؛ علاوه بر مشخص کردن و راهنمایی اهالی شریف مچر» در نحوه پرداخت خسارت؛ نسبت به تعیین وضعیت این پلنگ گرسنه، اقدام؛ و راهکار جابجایی ساکنان این روستای دورافتاده که سال گذشته به نتایجی رسیده بود را اجرایی؛ و اقدام عاجل و فوری انجام دهند؛ و نتیجه آن را هم به رسانه‌ها و مطبوعات اعلام کنند.

#مسئولین، لطفا مسئولانه در این گزارش تامل نمایند!!

 #چالوس 

نوشته : پیمان شعبانی‌تبار

بهترین پرورش ماهی قزل آلای منطقه چالوس و نوشهر

طی سال‌های اخیر خرید زمین و مسکن تبدیل به آرزویی بزرگ برای جوانان شده، همچنین بیشتر صاحبان مشاغل در املاک استیجاری در حال تلاش برای مالک شدن هستند که به سختی میسر است.

همانطور که می‌دانید قیمت زمین در غرب استان به‌خصوص شهرستان‌های چالوس و رامسر سر به فلک کشیده در پی این افزایش قیمت شاهد افزایش فروش زمین به‌ویژه در روستاییان به غیرشمالی‌ها نیز هستیم. 

اما آقای علیرضا صادقی کسی که از فروش زمین خود و سود زیاد صرف‌نظر کرد و به جایش تبدیل به یک کارآفرین شد.

وی شاغل در زمینه تعمیرات موبایل است، بعد از دریافت ۲ هزار متر زمین مورثی کار پرورش ماهی را آغاز و در حال حاضر صاحب ۸ استخر سرد آبی در روستای عربخیل چالوس است، ماهی قزل‌آلا از خانواده ماهیان آزاد و از گران‌بهاترین ماهیان به شمار می‌رود و همچنین بیشترین میزان امگا۳ را دارد.

*روستاها محور فعالیت اقتصادی هستند 

علیرضا صادقی در گفت‌و‌گو با فارس به نقش سازنده روستاها در رشد اقتصادی اشاره می‌کند و می‌گوید؛ روستاها با داشتن منابع و زیرساخت‌های طبیعی، محور فعالیت اقتصادی هستند، اما برخی از روستاییان با وجود ظرفیت‌های اشتغال‌زایی و ظرفیت کار برای درآمدزایی به شهر مهاجرت کرده که این مسئله اشتباه بزرگ و ناشی از عدم آگاهی از نحوه امرار معاش و ظرفیت روستا است‌.

وی اضافه می‌کند؛ در این زمینه باید متولیان امر با برگزاری کلاس‌های آموزشی برای روستاییان و پرداخت وام‌های کم‌بهره برخی از مشکلات بیکاری جوانان را مرتفع و حتی مانع از فروش زمین‌ها برای مهاجرت بیهوده به شهر می‌شود.

صادقی به رشته تحصیلی متفاوت خود اشاره کرده و بیان می‌کند؛ با توجه به اینکه بنده در رشته برق فارغ‌التحصیل شدم ولی بعد از دریافت زمین پدری قصد فروش آنرا نداشتم و سعی کردم از همین زمین به نحوه احسن استفاده کنم، به همین خاطر کار تولیدی را شروع،که هم برای خودم و جامعه خدمت کنم و در حال حاضر ۸ استخر با ظرفیت تولید ۴۰ تن در سال راه‌اندازی و همچنین جایگاه ۱۰ استخر دیگر موجود بوده که امیدوارم آن را هم به بهره‌برداری برسانم.

این پرورش‌دهنده ماهی از شروع کارش می‌گوید: در سال ۹۶ با تسهیلاتی از بانک دریافت و مقداری نیز هزینه شخصی این مجموعه را راه‌اندازی کردم و با توجه به مرتعی که دارم در سال‌های آینده این مجموعه را ارتقا خواهم داد.

این کارآفرین چالوسی در ادامه به غذای سالم اشاره داشته و می‌گوید: ماهی یکی از غذاهای سالم و مفید است که سعی می‌کنم بدون هیچ موادی ماهی‌ها را سالم تحویل هموطنانم بدهم تا مردم بتوانند سلامتی خود را حفظ کنند.

صادقی از رضایت مشتریان می‌گوید: فروش بسیار خوبی دارم و تا به امروز هیچکدام از مشتریان اعم از رستوران و خانگی گلایه‌ای از ماهی نداشتند و خوشبختانه روزانه تقاضا زیادتر می شود.

وی بیان می‌کند؛ در حال حاضر ۸ استخر سرد برای پرورش ماهی قزل آلا و در بخش گرم آبی زمینی به مساحت ۶ هزار متر برای پرورش ماهی‌های کپور، امور، فیتوفاک و بیگ‌هد به بهره‌برداری رسیده است.

این کارآفرین درباره مشکلات متعدد جوانان می‌گوید: متأسفانه بیشتر جوانان بعد تحصیل برای منبع درآمد به شهرها مهاجرت و متاسفانه هیچ‌ کسی به آنها نمی‌آموزد که چگونه می‌توانند با استفاده از نعمت‌های خدادادی تولید ثروت کنند.

امیدواریم با ارتقا مجموعه تعداد بیشتری از جوانان روستا مشغول شوند، بنده آماده‌ام تا به‌صورت رایگان و عملی پرورش ماهی را به جوانان شهرم آموزش دهم

وی اضافه می‌کند؛ پرداخت وام‌های خوداشتغالی کنار آموزش کارآفرینی به‌ صورت بومی می‌تواند بسیاری از جوانان را از بلاتکلیفی به کارآفرینی سوق دهد، در این مزرعه ۴ نفر مستقیم مشغول به کار هستیم که امیدواریم با ارتقا مجموعه تعداد بیشتری از جوانان روستا مشغول شوند، بنده آماده‌ام تا به‌صورت رایگان و عملی پرورش ماهی را به جوانان شهرم آموزش دهم.

کارآفرین چالوسی خاطرنشان می‌کند: اگر بخواهیم پیشرفت کنیم باید به‌سمت اقتصاد مقاومتی قدم برداریم و فاکتورهایی را که مقام معظم رهبری فرموده‌اند را رعایت کنیم آن‌ زمان می‌توانیم به خودکفایی برسیم باید سبک زندگیمان را در جهت پیشرفت کشور و افزایش تولید با توجه ظرفیت‌های موجود تنظیم کنیم.

*افزایش متقاضی صنعت پرورش ماهی در چالوس

در ادامه مصطفی رضوانی رئیس شیلات شهرستان‌های نوشهر، چالوس و کلاردشت ضمن حمایت از مولدین و پرورش‌دهندگان انواع ماهیان سردابی و گرمابی در گفت‌وگو با فارس اظهار می‌کند: در سال ۹۹ تولید گوشت سفید با توجه به راه‌اندازی چند مزارع پرورش ماهی در شهرستان چالوس افزایش چشمگیری داشته است.

وی تصریح می‌کند؛ همچنان تعدادی متقاضی برای سرمایه‌گذاری و گسترش صنعت پرورش ماهی در شهرستان چالوس وجود دارد و در حال اخذ مجوز هستند.

رضوانی با اشاره به ۴۴ اشتغال ثابت اضافه می‌کند: در حال حاضر در شهرستان چالوس ۲۳ اشتغال دائم، یک موقت و ۲۰ نفر فصلی که در مجموع ۴۴ نفر در شهرستان چالوس در حوزه پرورش ماهی مشغول به‌کار هستند.

رئیس شیلات در رابطه با کارآفرینی که زمین مورثی را نفروخت و به تولید روی آورد، می‌گوید: برای ما بسیار مایه خرسندی است که شخصی به جای درآمد موقت و یا حتی هدر دادن سرمایه منطقه برای ساخت و ساز، به‌دنبال توسعه پایدار و موفقیت‌آمیز در تمام بخش‌های جامعه است.

وی اظهار می‌کند؛ این کارآفرین ضمن حفظ زمین‌های با ارزش سرمایه‌گذاری در جهت تولید را راه‌اندازی کرده است که علاوه بر اشتغال خود سه شخص دیگر را مشغول به کار کرده است.

رئیس شیلات شهرستان‌های نوشهر، چالوس و کلاردشت به ساخت و ساز با توجه به ظرفیت منطقه اشاره و ادامه می‌دهد؛ چندین سال اخیر تعداد بناها و فروش زمین بسیار زیاد بوده که این موضوع نسل‌های آینده را دچار مشکل خواهد کرد.

وی یادآور می‌شود؛ جوانان باید نگاه عمیق‌تری به این مسائل داشته باشند و به سود و بازار موقت که از فروش زمین‌ها به اشخاص غیر بومی دریافت می‌کنند، دل‌خوش نباشند.

رضوانی با اعلام حمایت از مولدین و پرورش دهندگان انواع ماهیان سردابی و گرمابی، : یکی از عمده مشکلات این منطقه درحوزه البرز مرکزی به عنوان منطقه حفاظت شده از نظر سازمان محیط زیست کشور است که این امر اجرای بسیاری از طرح های آبزی پروری را در منطقه، با مشکل مواجه ساخته است.

وی در پایان تاکید می‌کند؛ به‌دلیل سخت‌گیرانه بودن رعایت دستورالعمل‌های ابلاغی از سوی محیط‌زیست، نیاز به تعامل بیشتر از سوی سازمان محیط زیست است تا با تسهیل در امر اجرای طرح‌های تولید و پرورش ماهی، زمینه برای سرمایه‌گذاری بیشتر توسط بخش خصوصی در این در منطقه فراهم شود که در این صورت، سطح تولیدات ماهی و گوشت سفید مورد نیاز بومیان، مسافران و گردشگران در منطقه بیشتر فراهم می‌شود.

*در کنار منبع درآمد به آموزش می پردازم

کارگر ۳۵ ساله شاغل در کارگاه پرورش ماهی دارای مدرک کارشناسی معماری به علت علاقه به کشاورزی در کنار منبع در آمد، آموزش هم می بیند.

مهرداد جهاندار کارگر مشغول در پرورش ماهی آقای صادقی از اکتیو بودن کارفرما خود می گوید: متاسفانه بیشتر جوانان بعد از فارغ التحصیل ناامید از کار به شهرهای دیگر مهاجرت می کنند، آقای صادقی زمین میلیاردی خود را نفروخت و به تولید پرداخت، وی علاوه بر اینکه بنده و ۳ نفر دیگر را مشغول کرده است با اشتیاق کامل کار پرورش ماهی را به ما آموزش می دهند.

وی می افزاید: آقای صادقی ایده های زیادی برای زمین های باقیمانده دارد و بسیار به این کار علاقمند هستند به طوری که شبانه هم چند ساعتی وقت خود را در مزرعه می گذراند.

ایجاد اشتغال به جای خرید و فروش زمین و در پی آن کمک به جهش در تولید مسیری است که باید الگوی همه جوانان باشد چرا که در پی اجرای این طرح، زمینه اشتغال بسیاری از بیکاران در منطقه به‌وجود می‌آید.

آدرس استخر : چالوس - روستای عربخیل -بعد مسجد عرب خیل 

شماره تماس : [phone]

منبع : خبرگزاری فارس

عکس طغیان رودخانه چالوس وتخریب جاده کندوان

سیل رودخانه چالوس اسفند ماه 1393

جهت دریافت فایل عکس ها روی گزینه های مورد نظرتان کلیک کنید :

* عکس خسارات منازل و جاده ناشی از طغیان رودخانه سردآبرود کلاردشت کلیک کنید

* عکس تخریب جاده کندوان بر اثر طغیان رودخانه چالوس کلیک کنید

* عکس طغیان رودخانه چالوس - داخل شهر چالوس کلیک کنید 

* جهت دانلود فیلم از سیل رودخانه چالوس کلیک کنید

 تخریب جاده کندوان



طغیان رودخانه چالوس



طغیان رودخانه چالوس