عکس های قدیمی چالوس

راه مخصوص، جاده چالوس یا جاده کندوان، راهی است با شهرت جهانی و یکی از زیباترین و محبوب‌ترین جاده‌های ایران که همه ساله میلیون‌ها وسیله نقلیه در این جاده در تمام طول سال در تردد هستند.

جاده کرج - چالوس از کرج آغاز و تا چالوس، ادامه می‌یابد. «چالوس نام آبادی یا بندری در کنار دریای خزر که اسم آن در کتاب‌های جغرافی و فرهنگ‌های قدیم ضبط شده و بتدریج رو به ویرانی نهاده و در زمان سلطنت رضاشاه دوباره آباد شده و فعلاً مرکز بخش «چالوس» است و بر کنار رودخانه‌ای به نام «چالوس» واقع است.

عکس قدیمی چالوس

 بر اساس اسناد آرشیو ملی ایران طرح و مطالعات و ساخت جاده کرج - چالوس طی سال 1309 توسط مهندس چرنتلسکی طراحی و نقشه‌برداری شد. نقشه راه چالوس با مقیاس یک دوهزارم به همین تاریخ 23 بهمن سال 1309 با امضای چرنتلسکی در این مرکز موجود است.

 عملیات اجرایی راه کرج - چالوس از محل اعتبار عایدات قند و شکر و چای در اواسط اردیبهشت سال 1310 آغاز شد و در 10 آذر سال 1312 افتتاح و مورد بهره‌برداری قرار گرفت.

مشخصات ساخت جاده چالوس

«جاده چالوس از کرج در ارتفاع 1400 متری از سطح دریا به سوی شمال آغاز می‌شود و در مسیر در نقطه گچسر 66 کیلومتری راه به ارتفاع 2251 متری ارتفاع از سطح دریا و تا ارتفاع 3200 متری به بالای «قله کندوان» رسیده و به طرف مازندران ارتفاع کم کرده در دونا در 95 کیلومتری راه به ارتفاع 2468 متری در مکارود 126 کیلومتری راه به ارتفاع 760 متری و در شهر چالوس در ارتفاع 75 متری از سطح دریا ختم می‌شود.

طول جاده کرج – چالوس به طول 168 کیلومتر عرض معمولی راه 8 متر و در بعضی نقاط بین 10 الی 12متر افزایش می‌یابد. شیب جاده حداکثر شش درصد بوده و عبور و مرور با وسایل نقلیه آن روزگار کاملاً عملی بوده است.

 

طول پل‌ها و کانال‌های آبرو به طول 2443 متر عمدتاً با سنگ و آهک و بتن ساخته شده است. عملیات کوه بری خاکی و سنگی مخلوط به حجم 000/650/1 متر مکعب و کوه بری سنگی خالص 000/360/2 مترمکعب انجام گرفته است.»

بر اساس اسناد در مسیر کرج دو آب شهرستانک به طول 53 کیلومتر جاده جدید ساختی است. از نیمه اردیبهشت تا چهارم خرداد 3193 نفر که از این میان 820 نفر کوه بر 120 استادکار و 2253 نفر عمله خاکی (کارگر ساده) مشغول به کار بوده‌اند.

تاریخچه جاده چالوس   

بعد از اینکه راه مخصوص در سال 1312 افتتاح و مورد بهره‌برداری قرار گرفت، بیش از ۵ ماه از سال، گذر از این جاده در قله کندوان در ارتفاعات 3200 متری عملاً غیر ممکن بود.

 

به همین منظور در اردیبهشت سال 1314 عملیات ساخت تونل کندوان آغاز شد با کندن تونل کندوان در ارتفاع ۲۰۰۰متری از سطح دریا به جای اینکه دور کوه را با خودرو بگردند و تا ارتفاع 3200 متری صعود کنند با عبور از تونل کندوان ۱۳کیلومتر از مشکل‌ترین قسمت این جاده که حدوداً پنج ماه در سال در آن دوران به علت ریزش برف و شرایط جوی با توجه به خودروهای آن روزگار، عملاً عبور و مرو از آن را غیر ممکن می‌کرد از راه کرج به چالوس کاسته و دشواری رفت و آمد در زمستان از میان برداشته شد. تونل کندوان ۱۸۸۷ متر طول، عرض تونل 7 متر و ارتفاع آن ۶ متر بود. عملیات ساخت تونل کندوان در اردیبهشت سال 1314 آغاز شده بود و در تاریخ 27 اردیبهشت سال 1317 طی سه سال افتتاح و مورد بهره‌برداری قرار گرفت.

«طی این عملیات 000/90 متر مکعب سنگ و خاک کنده و از تونل خارج شده است. در قسمت‌های سنگی در حدود 46400 کیلوگرم دینامیت مصرف شده است. طاق تونل به استثنای قسمتی که به‌صورت طبیعی سنگی است در بیشتر قسمت‌های آن از سنگ و ملات ساخته شده است به این منظور22700 متر مکعب سنگ و 5850 تن سیمان به‌کار رفته است.

چون این قسمت کوه از طبقات مختلف گچی و مقدار زیادی آب در آن جمع می‌شود ساختمان تونل در آن دچار اشکال خاصی بود ولی به‌وسیله زهکشی و مجرای مخصوص که از دو طرف ساخته شده اکنون آبهای اصلی از دو دهانه شمالی و جنوبی از تونل خارج می‌شود. جمع هزینه ساخت تونل 24853400 ریال معادل دومیلیون و چهار صد هشتاد و پنجهزار و سیصد چهل تومان شد.»

دلیل نامگذاری تونل کندوان جاده چالوس

 نام تونل کندوان برگرفته شده از قله کندوان یا گردنه کندوان در جاده چالوس است که این تونل در پایین این گردنه حفاری شده است. ناصرالدین شاه در سفرنامه‌های مازندران خود در عبور از این جاده از کندوان و گردنه کندوان نام برده است:

 

«گدوک کندوان. نام محلی کنار راه طهران به چالوس میان گچسر و دونا و گدوک جایی از کوه که در زمستان برف در آن جمع شود و مانع عبور و مرور گردد؛ گردنه کوه.»

 

در برخی داستانسرایی‌های جعلی تاریخی عنوان شده چون برای ساخت جاده کندوان در دوران رضا شاه توسط کارگران و استادکاران روستای کندوان همنام با این گردنه در آذربایجان شرقی استفاده شده است نام این تونل را کندوان گذاردند که صحت ندارد. نام تونل کندوان از گردنه کندوان که این تونل در پایین این گردنه حفر شده است گرفته شده است.

 

قرارداد نگهداری و تکمیل جاده کندوان

بر اساس اسناد موجود در آرشیو ملی در سال 1318 به منظور تکمیل و اصلاحات راه مخصوص طی قراردادی فیمابین وزارت راه و شرکت شایگان و علوی‌زاده و آقازاده در مدت 8 ماه با اخذ ضمانتنامه 24 ماهه برای حسن انجام کار منعقد می‌گردد.

 

به اختصار اهم آن عبارتند از ساختمان پل‌های موقتی و اساسی، عملیات حفاظتی پل‌ها و راه و تنظیم بستر رودخانه، تونل‌سازی با پوشش یا بدون پوشش با ساختمان‌های مربوطه، ساختمان گالری و ساختمان‌هایی که برای حفاظ راه از ریزش بهمن انجام می‌گیرد، تهیه سنگ و شن و پخش کردن آن، جاده‌کوبی به‌وسیله غلتک یا کامیون تهیه و نصب سنگ‌های کیلومتر شمار از سنگ یا بتن، علامت‌گذاری ورودی شهرها علامت آهسته و غیره....

عکس قدیمی از جاده چالوس  

و همینطور عکسی از مصلای چالوس و پارکی که در پشت میدان مخابرات قرار دارد به همراه سورپرایز این پست که عکس قدیمی از این میدان که در دوران انقلاب گرفته شده 

پل فلزی شهر چالوس 

در انتهای راه در هنگام ورود به شهر چالوس روی رودخانه چالوس نیز پل فلزی چالوس ساخته شد. عملیات ساخت پل فلزی شهر چالوس در بهمن سال 1311 آغاز و در آذر سال 1312 به اتمام رسید. قسمت فلزی پل که عبارت از یک دهنه 70 متری است به وسیله شرکت اشکودا و چهار دهانه بتنی طرفین آن به وسیله اداره طرق مازندران ساخته شده است. طول پل 140 متر و طول فلزی آن 70 متر است. قسمت فلزی پل 295 تن وزن دارد و تمامی این پل به وسیله پرچ ساخته شده است.

تصاویر قدیمی از میدان مخابرات  چالوس 

این عکس مربوط به دوره رضا شاه کبیر می باشد . در سمت راست عکس باغ سبز هزارتو را با شمشادهای بلند را می بینید که پس از انقلاب با تصرف سپاه مبدل به پاساژ تجاری و بخشی مصلای نماز جمعه شده که البته...

و در سمت چپ مهمانسرای شاهی را می‌بینید که هر ساله میزبان مسافران خارجی بوده است که متاسفانه پس از انقلاب اینجا هم مورد تصرف و دست اندازی سپاه شد بخشی از محوطه آن امروز تبدیل به  درمانگاه و بیمارستان سپاه شده است و...

 مهندس طراح تونل کندوان 

مهندس و طراح تونل کندوان مهندس اتریشی لادیسلاوس فون رابسویچ مهندس معروف پل ورسک است که مسئولیت ساخت تونل‌های مسیر راه‌آهن را نیز به عهده داشت. 

عکس قدیمی چالوس

عکسهای قدیمی جاده چالوس و استراحتگاه های بین راهی .

 تا اواخر دوره قاجار، جاده ای بین کرج و چالوس وجود نداشته و تنها یک مسیر خاکی و مالرو بوده که همت رضا شاه کبیر این جاده ظرف مدت ۲ سال ساخته و به بهره برداری رسید.

نیاز به ساخت راه شوسه پس از قاجار 

برای تردد و انتقال زره پوش و نفربرها که در خلال جنگ جهانی اول اختراع شده بود با مشکل روبه‌رو بودند و در جریان سرکوب قیام جنگل و خصوصاً پس از انقلاب اکتبر برای مقابله احتمالی با بلشویک‌ها در مسیر به گیلان حتی مجبور به ساخت راه شدند تا بتوانند این ادوات نظامی را به خط مقدم برسانند.

پس از به قدرت رسیدن رضا شاه به خواست بریتانیا به منظور مقابله احتمالی با بلشویک‌ها، توسعه راه‌های ایران توسط رضا شاه با جدیت ادامه یافت. تا قبل از این دوران راه شوسه در ایران نام ناشناخته‌ای بود. مسئولیت این توسعه در این دوران با وزارت فواید عامه بود.

 

16 شهریور ۱۳۰۸ در شصت و سومین جلسه دوره هفتم مجلس شورای ملی توسط مهدی قلی خان هدایت (مخبرالسلطنه) نخست‌وزیر، آقای بوذرجمهری به سمت وزارت فواید عامه به مجلس معرفی می‌گردد. از 16 شهریور سال 1308 تا تصویب قانون اجازه تأسیس وزارت طرق و شوارع و وزارت اقتصاد ملی به جای وزارت فوائد عامه مصوبه یکصد و نهمین جلسه دوره هفتم مجلس شورای ملی مورخ ۲۷ اسفند ماه ۱۳۰۸ شمسی از میان راه‌هایی که در این دوران عملیات اجرایی آن آغاز شد، می‌توان از راه‌های، مشهد به توس، شوسه کردن راه میان آستارا– بندرپهلوی (انزلی) به طول ۱۳۴ کیلومتر و ۷۵ پل، شوسه کردن راه بهبهان– اهواز، راه‌ میان بندرپهلوی (انزلی) و آستارا و رشت و مازندران و جاده کنار دریا، شوسه کردن راه میان قم و ساوه، راه نوین شوسه میان نیشابور و سبزوار، راه آستارا – زنجان، راه بندرشاه (بندر ترکمن) به ساری با ساخت ۱۵۰ پل، راه کناره میان مشهدسر (بابلسر فعلی) و شهسوار(تنکابن) با ۲۰ پل کوچک و بزرگ با بیش از ۳۶۱ متر طول سازه‌های ساختمان پل یلدرآباد، کاظم رود و عباس آباد نیز نام برد.

 

همچنین  پل بزرگی در شهسوار (تنکابن) به طول ۲۲۰ متر با پایه‌های سنگی آن ساخته شده است. سنگ‌ریزی راه بارفروش (بابل)- مشهد نزدیک به ۱۱۰۰ متر مکعب انجام شده است.

 

راه بندرپهلوی (بندرانزلی)- قزوین– تهران با سنگفرش و شن‌ریزی، راه سیاه دهان– زنجان، راه خرم دره– زنجان، راه نوینی از کرمانشاه به پشت کوه از راه شاه آباد، راه کناره میان بوشهر و بندرعباس، راه سرآب– کرند، پل میان بندرپهلوی و غازیان روی مرداب پهلوی، راه خرم‌آباد– کرمانشاه، راه نوین میان نیشابور و سبزوار، راه شوسه میان تویسرکان– ملایر، راه سبزوار– نیشابور، در یکصد وهجدهمین جلسه دوره هفتم مجلس شورای ملی به تاریخ ۲۸ فروردین ماه ۱۳۰۹ آقای تقی‌زاده به سمت وزارت طرق و شوارع معرفی شد.

 

مهدی قلی خان هدایت نخست‌وزیر، تقی‌زاده را در یکصدوسی‌ونهمین جلسه مجلس شورای ملی به تاریخ ۲۶ مرداد ۱۳۰9 با حفظ سمت وزارت طرق، ایشان را به‌عنوان وزارت مالیه به مجلس معرفی و از مجلس رأی اعتماد گرفت

جاده چالوس و عکس های خاطره انگیز مسافرین آن 

از قدیم تا به امروز جاده چالوس یکی از محبوبترین و جذابترین جاده‌ برای سفر بوده و هر زمان در ایام تعطیلات مهمترین انتخاب مردم برای سفر به شمال و گردش در سواحل زیبای چالوس و نوشهر و جنگل نوردی و کوهپیمایی در رشته کوه های منطقه کُجور و کلاردشت می باشد. 

 های مواصلاتی کشور است است که از میان شهر کرج در استان البرز شروع و به شهر چالوس 

عکس قدیمی و زیبا از جاده چالوس

این عکس قدیمی نزدیک چالوس و  به بعد پیچ های هزار چم به سمت چالوس هست. 

صد سال پیش جاده چالوس با دستان خالی کارگران تنها با بیل و کلنگ ساخته شد.

صد سال پیش با دستور رضا شاه کبیر و هنر دستان کارگران زحمتکش تنها با استفاده از بیل و کلنگ جاده دسترسی از تهران  به چالوس آنهم در مدت زمان ۲ سال ساخته و به بهره برداری رسید .

اما امروز دولت های پر ادعای جمهوری اسلامی ۴۵ سال هست که در حال ساخت جاده جدید چالوس هستند ولی نه تنها موفق نشدند بلکه فقط اموال بیت المال را به اسم آبادانی تاراج کردند و دیگر هیچ... 

عکس قدیمی جاده چالوس در سال ۱۳۳۲و بارش شدید برف به ارتفاع ۴ متر و مسدود شدن جاده 

در تصویر بازدید شاهنشاه محمدرضا شاه کبیر را به همراه مقامات ارشد کشوری در بازدید و سرکشی از جاده چالوس را مشاهده میکنید که نشان دهنده اهمیت جاده چالوس را دارد و نیز جدیت شاهنشاه برای امر توسعه و آبادانی کشور را دارد. 

عکس از جاده چالوس و هزارچم

این جاده که در ۴ فصل سال زیبایی های منحصربفرد و خاصی دارد که در دنیا بی نظیر می باشد با داشتن پیچ و خم های بسیار زیاد که از نمای بالا گویی یک مار در حال حرکت به سمت پایین می باشد .

هزار چم در شب ها بسیار دیدنی و جذابیت دارد . حرکت قطار گونه ماشین ها پشت سر هم به سمت پایین و بالای جاده یک چشم انداز بی نظیری را مشاهده میکنید که قابل وصف نیست.

عکس قدیمی از جاده اصلی شهر چالوس حد فاصل میدان مخابرات تا کارخانه حریربافی  

به هر حال بعد از عبور از جاده ییلاقی چالوس و رسیدن به شهر چالوس ونوشهر به دلیل فاصله کم کوه به دریا، چالوس و نوشهر را به یکی از مناطق زیبای مازندران تبدیل کرده است. زیبایی طبیعی از یک طرف و به دلیل وجود بندر نوشهر این منطقه‌ را نیز به یکی از مناطق مهم اقتصادی کشور تبدیل کرده است.. 

ریزش جاده چالوس در زلزله سال ۹۸ و .. 

در طول جنگ تحمیلی، بنادر شمالی کشور، بندر نوشهر و بندر انزلی جایگاه ویژه‌ای یافت. جاذبه‌های توریستی و فاصله کم تا تهران، این منطقه را به یکی از زیباترین و مفرح‌ترین مناطق توریستی ایران تبدیل کرده است. سالانه میلیون‌ها ماشین در تعطیلات به منظور استراحت از تهران و سایر نقاط ایران به این منطقه سرازیر می‌شوند.

 

به‌طوری که امروزه به دلیل حجم بالای تردد خودرو و ترافیک سنگین در تعطیلات فاصله زمانی راه که در حالت عادی حداکثر دو ساعت و نیم است، در تعطیلات به بیش از 14 ساعت افزایش می‌یابد که حکایت از عدم پذیرش و ظرفیت راه فعلی برای این حجم از تردد است.

 

با توجه به افزایش روزافزون تردد در جاده چالوس در سال 1353 مطالعات اولیه جهت ساخت آزاد راه تهران شمال صورت گرفته است. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی مطالعات مسیر آزادراه تهران شمال از سوی وزارت راه و ترابری به مسابقه گذاشته شد و بهترین طرح توسط هیأتی متشکل از وزارت راه و ترابری و سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی در نهاد ریاست جمهوری کشور انتخاب شد.

 

درضمن، در طرح کالبدی منطقه گیلان و مازندران و مجموعه راهبردها و سیاست‌ها که در سال ۱۳۷۳ به تصویب شورای عالی معماری و شهرسازی رسیده، بر ساخت یک راه ارتباطی سریع میان تهران و غرب مازندران تأکید شده‌است.

این آزادراه بخشی از «آزادراه سراسری شمال-جنوب» است که کوتاه‌ترین مسیر ارتباطی دریای خزر با خلیج فارس بوده و در ترانزیت منطقه عمده‌ترین نقش را بر عهده خواهد داشت.

 

 به همین منظور شـرکت ساخت و بهـره‌برداری آزاد راه تهران- شمـال در تاریخ 17/8/1375 در اداره ثبت شرکت‌ها و مالکـیت صنعتی ایـران به ثبـت رسیـده است. کلنگ ساخت آزاد راه در دولت ششم در دوره دوم ریاست جمهوری رفسنجانی زده شد. 

عکس قدیمی چالوس

 آزاد راه تهران شمال شامل 4 قطعه بوده، قطعه یک به طول 32کیلومتر دو خط رفت و دوخط برگشت شیب جاده 6 درصد مجموع طول تونل‌ها 4/31 کیلومتر در مسیر رفت و برگشت تعداد تونل‌ها 39 رشته بلند‌ترین تونل، تونل تالون به طول 4900 متر تعداد پل‌های در مسیر رفت و برگشت 25 دستگاه، طول پل‌ها بزرگ در مسیر رفت و برگشت 2481 متر طول عملیات خاکی حدود 12 میلیون متر مکعب است.

 

قطعه یک از آزادراه همت تقاطع آزادگان جدا شده وارد آزاد راه تهران شمال می‌شود و دوآب شهرستانک به مسیر فعلی جاده وصل می‌گردد به‌طوری که 92 کیلومتر فعلی به 32 کیلومتر تقلیل و عملاً 60 کیلومتر از مسیر فعلی تهران چالوس کاهش می‌یابد.

قطعه دو به طول 22 کیلومتر تعداد پل‌های بزرگ 15 دستگاه به‌طول 2658متر تعداد تونل‌ها 40 رشته بلند‌ترین تونل، تونل البرز به طول 6400 متر طول با راه‌اندازی این قطعه 5 کیلومتر از مسیر فعلی کوتاه و گردنه‌های برفگیر حذف می‌شود. پیشرفت فیزیکی تونل شرقی البرز حدوداً 41 درصد و کل قطعه دو 16 درصد است.

قطعه سه به طول 47 کیلومتر که در بررسی جدید به ۵۰ کیلومتر در راستای ارتقای استانداردها افزایش می‌یابد در دو خط رفت و دو خط برگشت شیب مسیر 6 درصد مجموع تونل‌های در مسیر رفت و برگشت به طول 33کیلومتر و نیم و طول بلند‌ترین تونل 1300 متر است. تعداد پل‌های بزرگ در مسیر رفت و برگشت 38 دستگاه و طول پل‌های بزرگ در مسیر رفت و برگشت 6400 متر و عملیات خاکی حدود 13 میلیون متر مکعب برآورد شده است این قطعه هیچ پیشرفتی نداشته مذاکرات با چند شرکت خارجی در دستور کار قرار دارد.

قطعه چهار به طول 20 کیلومتر شیب مسیر 6 درصد مجموع تونل‌ها 4 دستگاه به طول حدود 1320 متر در باند رفت و برگشت، طول پل‌های بزرگ 4دستگاه به طول 562 متر عملیات خاکبرداری حدود 11 میلیون متر مکعب است.

 

این قطعه در مقایسه با قطعات دیگر بسیار ساده‌تر و از طول کمتری هم برخوردار است که در حال حاضر تنها قطعه‌ای است که افتتاح شده و زیر بار ترافیکی قرار دارد و عملیات تکمیلی و ایمن‌سازی درحال انجام است.

اینکه پس از گذشت 45 سال تنها 36 کیلومتر از این آزاد راه افتتاح شده است در مقایسه با ساخت این جاده در سنوات گذشته هر چقدر هم از پیچیدگی فنی و تکنولوژی برخوردار باشد به هیچ وجه قابل توجیه نیست.

عکس دیدنی از تاریخ ساخت جاده چالوس 

در بعضی مقالات می‌خوانیم رضا شاه دستور ساخت جاده چالوس را به منظور سرکشی به املاک خود واقع در مازندران صادر کرده بود.

 

این مطلب نمی‌تواند صحت داشته باشد زیرا بر اساس اسناد و مدارک موجود بعد از ورود تقی‌زاده به وزارت مالیه در 26 مرداد سال 1309 اداره واگذاری املاک تأسیس و در راستای آن مالکان مبارز منطقه چالوس، نوشهر، کلاردشت، کجور و تنکابن دستگیر و روانه زندان شدند و در سال 1310 املاک آنان توسط رضا شاه غصب و آنان روانه تبعید شدند.

 

بنظر بنده همزمان با ساخت جاده چالوس به کمک جاذبه‌های چالوس و نوشهر، کلاردشت و کجور، رضا شاه را وسوسه کردند تا با دستگیری مبارزان منطقه مانند، بزرگان خانواده فقیه نصیری، دیوسالار، خلعتبری‌، ولائی، حاتمی، یزدانی، کیا، سلطانی، الکایی دادویی پس از زندانی و تبعید آنان املاکشان را به نفع رضا شاه غصب کردند. مبارزانی که در طول مشروطه با رشادت‌های خود عامل پیروزی مشروطه و فتح تهران بودند.

اهمیت جاده چالوس  

تاریخچه ی جاده چالوس تصاویر قدیم و جدید جاده چالوس یکی از مهمترین جاده‌ های مواصلاتی کشور است است که از میان شهر کرج در استان البرز شروع و به شهر چالوس 

عکس های قدیمی ساخت جاده چالوس

عکس های قدیمی ساخت جاده چالوس عکس های قدیمی ساخت جاده چالوس عکس های قدیمی ساخت جاده چالوس عکس های قدیمی ساخت جاده چالوس اینم عکس های جدید جاده چالوس 

مِچِر یکی از روستاهای زیبا و بِکر شهرستان چالوس

 “روستای مِچِر” از توابع بخش مرزن‌آباد چالوس، در هشت کیلومتری جاده اصلی تهران_شمال واقع شده است. مِچِر با جمعیت ثابتی در حدود ۲۰ خانوار، پس از گذر ۴۰ساله انقلاب، همچنان از نگاه مدیران ارشد شهرستان و استان، مغفول مانده و گویی طی ۴۰ ساله گذشته، هرگز کسی به فکر آبادانی آن نبوده است!

مِچِر یکی از آبادی‌های دهستان کوهستان غرب در بخش مرزن‌آباد و از توابع شهرستان چالوس است که از شمال به “امامزاده فضل فاضل”، از شرق به مراتع “شیرکوه”، از غرب به روستای “نکرس” و از جنوب به روستای “دزماکوتی” متصل بوده و بر اساس آخرین آمار میدانی و به استناد اظهارات اهالی روستا، دارای حدود تقریبی ۲۰ خانوار ثابت می‌باشد اما همواره در محرومیت برخورداری از کمترین امکانات؛ حتی امکانات اساسی همچون راه دسترسی و ماشین‌رو، برق، آب آشامیدنی لوله‌کشی، تلفن، حمام عمومی، امکان آسوده دسترسی به سوخت، مدرسه در مقاطع بالاتر از دبستان و حتی فاقد درمانگاه صحرایی بوده است!

اهالی این روستا، علیرغم همه‌ی بی‌توجهی‌ها، طی چهار دهه اخیر، هرگز گلایه‌ای ملموس جهت بهره‌مندی عادلانه چون دیگر مناطق از امکانات اولیه و بحق خود نداشته‌اند و گویی همین مظلومیت و معصومیت ذاتی که برآمده از روح پاک اهالی کوهستان است؛ مسئولین محلی و استانی را به‌طور روزافزونی از حضور موثر در این نقطه، دور نگاه داشت!!

اگرچه طی ایام اخیر، به دلایلی که در پی خواهد آمد، نگاه برخی مسئولین منطقه به “مِچِر” افتاد، اما تا این لحظه همچون گذشته ، جز وعده‌های تکراری و پوچ و بی اثر ، اتفاق خوشایند و محسوسی را عاید این روستای زیبا، بکر با مردمان باصفا و میهمان‌نوازش نساخته است!

در ابتدای ورودی این روستای زیبا و کوهستانی، تابلویی به‌عنوان مشخصه و شناسنامه روستا، مستقر گردید اما نهایت توجه به این منطقه، احداث جاده‌ای در حدود ۱۴ سال پیش تا “امامزاده فضل فاضل” می‌باشد که آنهم ۷ کیلومتر با روستا فاصله دارد (یعنی توجه مسئولین به قبور سرداران عرب مهاجم این دیار بیشتر از توجه به مردم این دیار هست که البته قابل تامل و تاسف؟!!)  و متاسفانه پس از یک دهه و نیم از احداث آن، هنوز اقدامی جهت ادامه جاده تا روستا مشاهده نگشت!!

۷ کیلومتری که از نسل‌های پیشین به یادگار مانده و به جاده‌ای مال‌رو (جاده‌ای که تنها پای پیاده یا با اسب و چهارپایان دیگر بتوان از آن گذشت!!)، معروف است.

جای بسی تاسف است که مسئولین نه تنها در چهل ساله گذشته، هرگز این روستا و اهالی‌اش را در تخصیص و تقسیم اعتبارات جهت انجام اقدامات عمرانی همچون سایر مناطق، به حساب نیاورده‌اند، بلکه بی‌مهری به جایی رسیده که گویی حتی منکر یک شهید، یک آزاده و ۶ جانباز آن هستند! به احتساب میانگین شهید، آزاده و جانبازان روستا به نسبت جمعیت آن، می‌توان گفت؛ اهالی بخشنده و از خود گذشته‌ی “مِچِر”، بیشتر از هر نقطه‌ای از کشور، دین خود را به میهن عزیزمان پرداخت کرده‌اند و به جرات می‌توان گفت؛ همه‌ی ما به اندازه حداقل ۴۰ سال، به این روستا و مردم نازنینش بدهکاریم!

جالب است بدانیم همین روستای کم جمعیت، به‌طور نسبی، در حدود ۳۰ درصد از نیاز لبنی بخش مرزن‌آباد را تامین می‌نماید و کیفیت و مرغوبیت محصولات کشاورزی و باغی آن در مقایسه با سایر مناطق اطراف، بی‌نظیر و شهره  است!

بواسطه بِکر بودن این روستا از هر نوع رفاه زندگی موجب افزایش قابلیت بومگردی و گردشگری این روستا گردیده که هر فصل سیل مشتاقان و طرفداران را به سمت خود معطوف سازد ، حال در صورت احداث جاده‌ای ماشین رو و ایمن، به‌قدری قابل تامل است که می‌توان ادعا داشت، در یک لحظه نه تنها همه‌ی اهالی این روستا، بلکه روستاهای اطراف را نیز می‌تواند از منظر اشتغالزایی و ایجاد فرصت کسب درآمد پایدار، ذینفع سازد.

در “مِچِر” طی انتخابات سه دوره نخست شوراهای اسلامی، رسما صندوق اخذ آراء مستقر می‌گشت و به‌خاطر تداوم بی‌توجهی‌های برخی مسئولین که وظیفه ذاتی مسئولیت‌شان، تقبل عمران و آبادانی‌ای بدون تبعیض می‌باشد، با نادیده گرفتن روزافزون مطالبات به‌حق این روستا، از دوره چهارم و پنجم شوراهای اسلامی، تنها عضوی انتصابی نصیبش گشته است!

با توجه به آنکه تا به امروز این روستا از نعمت راه ماشین‌رو، برق، سیستم آب آشامیدنی لوله‌کشی، حمام عمومی، نانوایی، درمانگاه حتی از نوع صحرایی و عشایری، مدرسه بالاتر از مقطع ابتدایی و در حقیقت از نعمت داشتن هر نوع امکانات دنیای مدرن، بی‌بهره بوده است، می‌توان اینگونه ارزیابی کرد که “مِچِر” از نگاه مسئولین، محلی و استانی، وجود خارجی ندارد!! 

مگر می‌شود چهل سال از عمر انقلاب شکوهمند و اسلامی که بر پایه ادعای عدل اسلامی بنا شده است؛ بگذرد، اما از توجه موثر مسئولین بی‌بهره بماند؟!

  اخیرا به کوشش اهالی، جهت احداث جاده دسترسی مناسب به روستا، _برای هزارمین‌بار شاید_ مجدداً مکاتباتی با نهادها و ادارات متولی امر همچون اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری غرب مازندران، فرمانداری شهرستان چالوس، بخشداری مرزن‌آباد، دفتر نماینده شهرستان‌های نوشهر، چالوس و کلاردشت در خانه ملت و حتی برخی مسئولین استانی انجام گردید و در پی توافقات شفاهی و اعلان رضایت از سوی برخی مسئولین جهت ایجاد راه، اقدامات اولیه و فنی و مهندسی، آن صورت پذیرفت اما درست زمانی که با مشقت فراوان و تامین اعتبار اولیه از منبع دسترنج اهالی رنج دیده، ماشین‌افزار راه‌سازی از جمله لودر و بولدوزر به منطقه آورده شد، دست‌های نامرئی همیشگی، که همواره مانع توسعه و آبادانی این روستا گردید، دوباره به کار افتاد و این اقدام خودجوش اهالی را متوقف ساخت و دوباره گرد ناامیدی را به دل‌های روشن مردم‌اش پاشید!

ناگفته نماند حتی هزینه‌ی مطالعات توپوگرافی، تصویربرداری هوایی، ترسیم نقشه فنی و مهندسی کارشناسی شده، همه و همه از ذره ذره دسترنج همین اهالی تامین گشت اما باز بی‌مهری مسئولین، تنها دستاورد تلاش این مردم مظلوم گشت!! 

مسئولینی پر ادعا که تنها به چیزی جز منفعت و سود خود فکر نمیکنند و همواره مردم را ملعبه دستاویز خود قرار داده اند و خواهند داد و.... 

یادآور می‌گردد؛ علاوه بر فاصله ۷ کیلومتری روستا از ضلع شمالی تا “امامزاده فضل فاضل، مسیر ۲ کیلومتری نیز مناسب احداث جاده از مسیر جنگلی وجود دارد اما گویی آینده فرزندان این روستا، سرنوشت جوانان برومندش، خاطره شهید، آزاده و ۶ جانبازش، هیچکدام ارزش چند درخت مسیر را نداشته است و جالب‌تر آنکه اهالی متعهد شده‌اند در صورت آسیب به بافت جنگلی و درختان، حاضرند در ازای هر یک اصله درخت، ده درخت در هر نقطه‌ای از منطقه که تعیین نمایند، بکارند.

یکی از اهالی در گلایه از بی‌مهری مسئولین اظهار کرد: سال‌هاست که برای اخذ مجوز لازم جهت ایجاد جاده، به هر دری زده‌ایم. از ۴ بخشدار مختلف، فرمانداران مختلف، حتی بیش از سه دوره‌ای که نماینده فعلی در حال فعالیت می‌باشد و هربار در آستانه انتخابات به یاد ما می‌افتد، به کرار نامه‌نگاری کرده‌ایم. حداقل ۳ مرتبه در ۳ دوره مختلف مجلس شورای اسلامی، نماینده حاضر قول پیگیری و مساعدت داده است اما هیچ اقدام ملموسی جهت ایجاد راه مناسب و دسترسی به روستا، صورت نگرفت.

وی با ابراز امیدواری افزود: اخیراً فرماندار شهرستان چالوس، با همراهی بخشدار مرزن‌آباد، رئیس میراث فرهنگی و گردشگری شهرستان، رئیس اداره راه و ترابری و… با مشقت فراوان در روستای “مِچِر” حضور یافته‌اند و با قول‌هایی که دادند، اهالی روستا را بسیار امیدوار ساختند، اما حال که با اندوخته‌های ناچیز تک تک اهالی که ذره ذره از سالیان گذشته تا به امروز، جمع آوری گردید و توانستیم پس از انجام نقشه برداری‌های فنی و مهندسی و با صرف هزینه‌ای تا این لحظه بالغ بر ۱۴۰ میلیون تومان، ماشین‌افزارهای راه‌سازی را به منطقه بکشانیم، علیرغم انجام نامه‌نگاری‌های اداری و قانونی، ما را به اقدامی غیر قانونی متهم و مانع ادامه فعالیت‌مان جهت احداث جاده شده‌اند. آیا بی‌توجهی مسئولین در ۴ دهه‌ی گذشته نسبت به این روستا، قانونی است؟ آیا مادر، کودک یا بیماری که بخاطر نبود امکانات پزشکی و عدم وجود راه دسترسی مناسب به شهر، جانش را از دست می‌دهد، قانونیست؟!

با دلی رنجور و ذهنی مشوش، از اهالی روستا جدا می‌شوم، با این امید که از پِیِ مان، مسئولین، با رویکردی مسئولیت پذیر و ضمن عدالت محوری در تخصیص و تقسیم اعتبارات عمرانی، به “مِچِر”، نظری دوباره و از سر وظیفه و تعهد نمایند. روستایی که در صورت فراهم آوردن راه دسترسی به آن، می‌تواند تولدی دوباره یابد. ترغیب اهالی روستا به حفظ اراضی اجدادی‌شان، تولد صنعت بومگردی و گردشگری در روستا، بسترسازی جهت اشتغال برای اهالی و حتی روستاهای اطراف، توسعه یابی کشاورزی و دامپروری ‌و در حقیقت تقویت بنیه تولید شهرستان چالوس و هزاران امید تازه، منوط به همین یک اتفاق به ظاهر ساده از نگاه بسیاری از ماست. احداث جاده مناسب برای تنها روستایی از استان زرخیز مازندران که بخاطر عدم وجود راه دسترسی ماشین‌رو، از کوچکترین تغییرات و تسهیلات عمرانی محروم نگاه داشته شده است!

 بنا بر اخبار رسیده به پایگاه خبری تحلیلی حرف شمال و تماس‌های پی‌درپی تنی چند از اهالی این روستا، یک قلاده پلنگ گرسنه تا بیست‌متری خانه‌ها و ساکنین این روستای محروم آمده و سال گذشته ۵ گاو؛ و یک ماه و نیم پیش ۱ گاو؛ و در طی ایام محرم‌الحرام ۹۶ هم ا گاو دیگر متعلق به دو تن از دامداران را از بین برده است!

اهالی این روستای صعب‌العبور و دورافتاده که باوجود پیشرفت و توسعه در همه جای کشور؛ روزگار سختی را می‌گذرانند و نه زبان شکایتی دارند و نه یارای تشکر و قدردانی برای دریافت خدمات و امکانات دارند؛ و در تنهایی خود و محرومیت از توجه مدیرانی که داد عدالت‌خواهی سر می‌دهند، فرورفته‌اند و در آرزوی نعمت برق، آب، تلفن و راه مناسب، معلم و تحصیل، شب را تا صبح بر بالین می‌گذارند؛ امروز حتی دیگر از ترس پلنگ گرسنه در آسایش و امنیت نمی‌باشند و هرلحظه ترس حمله به خانه‌ها و دام‌ها و آبادی خود رادارند!

برخی از ساکنین که تصمیم به دام انداختن پلنگ و یا کشتن آن را داشتند، بااحساس مسئولیت برای حفظ این جانور که در معرض خطر انقراض است، پشیمان شدند، ولی آیا مسئولان نسبت به امنیت آن‌ها احساس مسئولیت خواهند داشت؟!

خدابخش و خضرالله سام دلیری دو برادری می‌باشند که با کشاورزی و دامداری روزگار را سپری می‌کنند و تنها دارایی آن‌ها از زندگی همین چند رأس گاو است که آن‌هم طعمه غذای پلنگ گرسنه‌ای شده که همه داد از حفظ سلامت زندگی‌اش می‌زنند، ولی کسی به فکر امنیت خانوارهای دهستان نیست! آیا نگهداری، رسیدگی و رفع گرسنگی و حفظ این پلنگ بر عهده سازمان حفاظت محیط‌زیست نمی‌باشد؟! همان اندازه که حفظ این پلنگ دارای اهمیت بسیاری است، ایجاد و حفظ امنیت ساکنین دهستان‌ها هم مهم می‌باشد!

از مسئولین و مدیران اجرایی و زیست‌محیطی کشور، استان و شهرستان این انتظار می‌رود تا قبل از اتفاق‌های ناگوار و غیرقابل‌جبران برای اهالی و دام‌هایشان؛ و یا برای این قلاده پلنگ؛ علاوه بر مشخص کردن و راهنمایی اهالی شریف مچر» در نحوه پرداخت خسارت؛ نسبت به تعیین وضعیت این پلنگ گرسنه، اقدام؛ و راهکار جابجایی ساکنان این روستای دورافتاده که سال گذشته به نتایجی رسیده بود را اجرایی؛ و اقدام عاجل و فوری انجام دهند؛ و نتیجه آن را هم به رسانه‌ها و مطبوعات اعلام کنند.

#مسئولین، لطفا مسئولانه در این گزارش تامل نمایند!!

 #چالوس 

نوشته : پیمان شعبانی‌تبار