سقوط جمعی

در چند هفته‌ی گذشته، شاهد و تجربه‌گر نوعی سقوط جمعی بوده‌ام. این سقوط در همه‌ی سطوح رخ می‌دهد—جسمی، احساسی، ذهنی و روحی—و هر موجی از آن، گروهی از ما را درگیر کرده است. اصطلاح “سقوط کردن” یا crashing out یعنی فروپاشیدن، از هم پاشیدن، کنترل از دست دادن و غیره. اگر به وضعیت سیارات نگاه کنیم، تعجبی ندارد که چنین چیزی در حال وقوع است. با این حال، می‌خواهم بینش‌هایی را از تجربه‌ی شخصی‌ام در ماه مارس تا اکنون با شما به اشتراک بگذارم.

خورشیدگرفتگی‌ها ما را به شیوه‌های گوناگونی از هم باز کردند. گرفتگی کامل ماه در نشان سنبله، آخرین ذره‌ی کنترلی که فکر می‌کردیم داریم را از ما گرفت. تمام برنامه‌های منظم، روتین‌ها و فهرست‌های کاری‌مان سوختند و از میان رفتند، و هرچیزی که با تمام قوا در تلاش برای حفظش بودیم، کاملاً فرو پاشید.

در همین حین، نپتون روی درجه‌ی ۲۹ ماهی نشسته بود، با گره شمالی هم‌نشین شده و پیوسته با خورشید، عطارد و زهره در تعامل بود. هم‌زمان، زحل هم در حال نزدیک شدن به درجات نهایی ماهی بود. اگر فکر کرده بودیم اوضاع طبق برنامه پیش خواهد رفت، خیلی زود متوجه شدیم که چنین نخواهد بود. گره جنوبی در سنبله دارد توانایی ما در تسلیم شدن را به آزمون می‌گذارد.

و البته نباید فراموش کنیم که مریخ هنوز هم، بعد از هفت ماه، در نشان سرطان است—و ما را از نظر احساسی مثل دستمال چلاند. هر ماشه‌ی روانی، هر واکنش، هر وابستگی عاطفی به سطح آمد. انرژی‌مان ته کشیده، صبرمان از آن هم کمتر است، و برای ادامه دادن، به زحمت تمام نیرویمان را جمع می‌کنیم.

خورشیدگرفتگی در نشان حمل، نقطه‌ی پایان یک چرخه‌ی دو ساله بود که ما را به سمت استقلال فردی سوق داده است. با باقی ماندن کیرون در حمل از سال ۲۰۱۸ تا کنون، در حال کندن تمام الگوهای وابستگی و خوش‌آمدگویی مرض‌گونه بوده‌ایم. با ترس‌هایمان روبه‌رو شده‌ایم—ترس از ریسک، ترس از اینکه روی پای خود بایستیم. خشم و احساسات شدید در وجودمان جوشیده‌اند، بی آن‌که جایی برای رهایی داشته باشند.

خدا را شکر که بالاخره نپتون در بیشتر طول امسال وارد حمل شده، اما هنوز آن را حس نکرده‌ایم، چراکه همچنان با یک استلیوم بزرگ در ماهی و چندین پس‌رفت (ریترگرید) درگیر هستیم. آخر هفته‌ی آینده، عطارد و زهره مستقیم می‌شوند، اما تا نیمه‌ی دوم ماه طول می‌کشد تا وارد حمل شوند. خماری ۱۴ ساله‌ی نپتون در ماهی اکنون ما را دچار خستگی مزمن، فروپاشی انرژی و فرسودگی کامل غدد فوق کلیوی کرده است.

مریخ همچنان تا روز هجدهم در درجات بحرانی سرطان باقی می‌ماند، و پس از آن وارد اسد می‌شود—و شاید در آن زمان دوباره احساس زنده بودن کنیم. چند ماه اول این سال، بسیار سخت و طاقت‌فرسا بوده، چراکه در حال ادغام حجم عظیمی از تغییرات انرژیایی هستیم. همه‌ی ما خسته‌ایم.

راستش را بخواهید، بهترین راهنمایی‌ام این است: این فروپاشی‌ها کاملاً ضروری بودند. لازم بود که تقریباً بگوییم: «به درک»، بگذار همه‌چیز فرو بریزد. عصبانی شو، جیغ بزن، گریه کن—هر کاری که نیاز داری انجام بده. چون سال‌هاست داریم بار اضطراب و فشار انرژی‌هایی را حمل می‌کنیم که باید بالاخره رهایشان کنیم تا بتوانیم موج‌های انرژی تازه و حیرت‌انگیز را در آغوش بکشیم.

هیچ راه‌کار کامل و مشخصی برای این مسیر وجود ندارد. هیچ کتابچه راهنمایی برای این نیست که چه باید کرد. گره جنوبی در سنبله خودش مراقب این قضیه است. هرطور که هست، همان‌طور هم باید باشد. این فرآیند، آشفته و بی‌پرده است، و باید دست از این فکر برداریم که «داریم خوب پیش نمی‌رویم». ما بیش از اندازه کافی خوب هستیم.

دوره‌ی باززایی در راه است—و آن تجربه‌ای شگفت‌انگیز خواهد بود. اما اکنون در دوران ترمیم هستیم، و این هم بخشی از مسیر است

از این حس دست بردارید که شما خوب پیش نمیروید
شما عالی هستین به تلاش ادامه بدید
دوره ترمیم تمام شود
نتیجه را خواهید دید❤️

از خودتون انسان قوی بسازید که انرژی های بیرونی و...

تحلیل این ماه و انرژی های بیرونی

مریخ امروز بالاخره پس از دو ماه و نیم حرکت بازگشتی، به مسیر مستقیم خود بازمی‌گردد! این دوره‌ای دشوار برای ما بود، زیرا احساس می‌کردیم انرژی‌مان تحلیل رفته و احساساتمان به اوج رسیده است.

 این زمان فرصتی برای التیام درونی عمیق و تأمل بود. به جای اینکه تلاش کنیم تا به‌زور پیش برویم، از ما خواسته شد که اجازه دهیم همه چیز به‌طور طبیعی با ما هم‌راستا شود.

 ما به چالش کشیده شدیم که در قلبمان بمانیم، نه اینکه در واکنش‌های احساسی، فرافکنی‌ها و سرزنش دیگران غرق شویم؛ چراکه احساسات شدیدی به سطح می‌آمدند تا دگرگون شوند.

برای کسانی که این مرحله را پشت سر گذاشتند و توانستند این احساسات را به عشق تبدیل کنند، مسیر پیش‌ رو هموار، سرنوشت‌ ساز و برای روحشان پربار خواهد بود. 

اما برای کسانی که هنوز با موانع احساسی روبه‌رو هستند، این موانع ممکن است در قالب فرصت‌ها و تجربیات جدیدی ظاهر شوند تا یک دور دیگر از التیام درونی را پشت سر بگذارند.

مریخ تا ماه آوریل در نشان سرطان باقی خواهد ماند و همچنان از ما می‌خواهد که با مسیرمان هم‌راستا شویم، به‌جای اینکه سعی کنیم آن را به اجبار کنترل کنیم. 

ما در حال بازیابی حاکمیت احساسی خود هستیم، به این معنا که دیگر اجازه نمی‌دهیم دنیای بیرونی یا دیگران حالت احساسی ما را تعیین کنند. 

همراه با انرژی فراوانی که هم‌اکنون در نشان حوت جریان دارد، چاکرای خورشیدی در ماه پیش‌رو بسیار فعال خواهد شد. این ماه را در تاریخ ۲۷ فوریه با یک ماه نو در حوت به پایان خواهیم رساند—ماهی که سرشار از بینش شهودی و آشکارسازی‌های الهی است.

 این هفته، بهترین کار این است که ببینیم چه چیزی در مسیرمان ظاهر می‌شود و با حس شگفتی و سپاسگزاری، خود را به جریان بسپاریم.

تکرار می‌کنم از خودتون انسان قوی بسازید که انرژی های بیرون ، روی شما تاثیر نگذارد…