اکنون از دروازه 8~8~8 عبور کردهایم و به عنوان بشریت جهش کوانتومی کردهایم!
این دروازه لحظهای پاک و نو بود که به ما اجازه داد تا به وضوح مشخص کنیم که روح ما به کدام سمت میخواهد برود و چه چیزی را واقعاً میخواهیم خلق کنیم.
در طول ۱۶ سال گذشته(چرخه قبلی)، فرایند خودشناسی را گذراندهایم تا به جوهره واقعی خود بدون نقابهای نفس یا شرطیشدگی برسیم. خود الهیمان اکنون بهصورت قوی ظاهر شدهاند و مسیرهای مقدر ما در حال گشایش هستند.
همانطور که او به درجه ۲۹ میرود، کسانی که در این گذر کار کردهاند بالاخره پاداشها را خواهند دید و کسانی که نکردهاند، درسهای اصلاحی لازم را دریافت خواهند کرد.
(اگر تلاش در راه درست کرده اید در ماه های آینده منتظر پاداش باشید)احساس میکنم چند دلیل برای این امر وجود دارد...
یکی این که برج جدی توسط سیاره زحل حاکم است. متأسفانه، زحل یکی از سیاراتی بود که توسط نیروهای تاریک ربوده شد و برای اهداف شرورانه زیادی استفاده شد. آنها از جوهرههای زحل برای قفل کردن ما در ماتریس زمان خطی استفاده کردند و انرژی طبیعی کارما را دستکاری کردند تا نیروهای تاریک بتوانند از آن فرار کنند (درباره این در وویس خواهم گفت که ورود شرارت به سیاره میگن ).
ما به کنترل، قدرت، طمع و سلسلهمراتب اسیر شدیم. این انرژی همچنین موجب شکلگیری سیستم پدرسالاری شد که هزاران سال تحت آن بودهایم.
بر اساس. این زمانی است که نیروهای تاریک یاد گرفتند چگونه انرژیهای سیارهای را برای استفاده خود دستکاری و ربودن کنند.
دو، در یادداشت مدرنتر، ایالات متحده در طی یک گذر پلوتو در برج جدی تأسیس شد و به همین دلیل ما تجربه بازگشت پلوتو خود را داشتهایم. از آنجا که ایالات متحده به عنوان نقطه صعود تعیین شده است، این به نوعی مانند بازگشت پلوتو برای کل سیاره بوده است. ما به عنوان جمعی در ایالات متحده، این انرژی را در چند سال گذشته احساس کردهایم، زیرا پلوتو بین برج جدی و دلو در نوسان بوده و ما را در لبه بین دو پارادایم- اسارت و آزادی نگه داشته است.(دلیل از بین رفتن قدرت آمریکا …)
زحل در سال ۲۰۰۹ از کنترل نیروهای تاریک آزاد شد و به طور اساسی به این معنی است که کارمای بشریت تا آن سال پاک شد. از ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۴ ما به شدت در حال تحول رشتههای کارمایی، خاطرات کارمایی، برنامهریزیها و شرطیشدگیهایی بودهایم که به شدت در روان و جوامع ما ریشه دواندهاند.
از ۱ سپتامبر تا ۱۹ نوامبر (۱۰ شهریور تا ۹ آذر )، ما در "پنجره پایان" آن چرخه هستیم. من ۱۶ سال گذشته را بهعنوان یک مراسم تشییع جنازه بسیار طولانی احساس کردهام. مراسم تشییع جنازه نفس و دنیای توهمی.
بیشتر ما فقط میخواستیم "ادامه دهیم".
ما آن را دفن کردیم، سوگواری کردیم، و آماده حرکت به جلو هستیم.
با این حال، هنوز همان چرخهای قدیمی به چرخش خود ادامه میدهند و این باعث میشود احساس خشم و کینه عمیقی داشته باشیم. در قلبهایمان میدانیم این عصر مرده است، اما تولد جدید هنوز دیده نشده است.
انگار به دنیایی سرد، مرده و بایر خیره شدهایم و بر زانوهای خود دعا میکنیم برای اولین نشانه بهار.
میدانم در قلبم که این آخرین گذر پلوتو از درجه ۲۹ برج جدی، پایانی است که برایش دعا کردهایم. شاید به چشم و حس ما فوری نباشد، اما کامل خواهد بود.
بشریت متوجه نشده است که ما در یک مراسم تشییع جنازه هستیم.
آنها به زندگی خود ادامه میدهند، انگار که هیچ اتفاقی نمیافتد، گویی تابوت جلوی پای ما نیست. قبر شش فوتی مدتهاست که کنده شده و ما آماده دفن آن هستیم.
مشکل این بود که بشریت هنوز سوگواری نکرده است. سوگ آنقدر شدید و طاقتفرسا است که آن را به آخرین لحظه موکول کردهاند. بهخاطر همین، ما احساس همدردی میکنیم، اما از سنگینی این دوره خستهایم و دوباره مشتاقانه به شادی آینده جدید نگاه میکنیم.
روی اعمال تون از این به بعد
خیلی فکر کنید از من گفتن بود ❤️
#Astroستاره شناسی
https://t.me/arash_timess
https://www.instagram.com/reel/C-nlkzbIc7t/?igsh=MWFlbnN2bXByc3p4MQ==