بهترین مدیتیشن دنیا حال دیگران را خوب کردن است .

کاش بدانید قبل از خوردن غذا باید خدا رو شکر کنید
وگرنه بهترین غذا دنیا هم هیچ تاثیری در سلامتی شما نداره
شکر قبل از غذا فراموش نشه 

بهترین مدیتیشن دنیا حال دیگران را خوب کردن است .

زیباترین آدمهایی که تاکنون شناخته ام؛ 

آنهایی بودند که شکست خورده بودند، 

رنج کشیدند،

 دچار فقدان شده بودند

 و با این حال راه خود را از اعماق درد  و رنج 

گشودند  و بیرون آمدند .

زیبایی این افراد اتفاقی نبود.

در دنیایی که همه‌چیز

 برای سرگرم‌کننده بودن

 دوباره طراحی می‌شود،

 انسان‌ها در حسرت اصالت می‌سوزند.

اصالتی که در هیچ‌چیز نخواهند یافت

 جز در گذشته.

گذشته‌ای که هنوز کوکاکولا و آی‌بی‌ام و دیزنی و سونی نبوده‌اند و نتوانسته‌اند اصالتش را از بین ببرند.

همان گونه که مشت بسته
قادر به دریافت هدیه نیست
به همان ترتیب هم
اندیشه و ذهن بسته نمی تواند
هیچ درسی را بیاموزد
هرکس به وسعت تفکرش آزاد است...

بهتر است با جسارت نجیبانه، 

خطر ابتلا 

به نیمی از آلودگی‌هایی را 

که پیش بینی می‌کنیم به جان بخریم،

 تا اینکه از ترس

 آنچه ممکن است اتفاق بیفتد، 

در ناامیدی بزدلانه باقی بماند.

انسان‌ها بیش از هر چیز دیگر، از اندیشیدن وحشت دارند، بیش از فقر، حتی بیش از مرگ.
«اندیشه» انقلاب می‌کند، از تخت به زیر می‌کشد و نابود می‌سازد. امتیازات دروغین، سنن و عرف جوامع، و عادات راحت طلبانهٔ انسان‌ها را، بدون ذره‌ای رحم، از دم تیغ می‌گذراند.
هیچ قانونی را به رسمیت نمی‌شناسد؛ آنارشیست است.
مراجع قانونی را به پشیزی نمی‌انگارد و بر خرد کهن نیز وقعی نمی‌نهد.
اندیشه به سادگی در گودال جهنم می‌نگرد و هراسی او را فرا نمی‌گیرد.
بشر، لکه کوچکی مغروق در ژرفای بی پایانی از سکوت است؛ اندیشه این را می‌بیند و با این حال، غرورمندانه خود را به نمایش می‌گذارد، گویی ارباب کائنات است.
«اندیشه» چالاک، آزاد و عظیم است، یگانه روشنایی این جهان و بزرگ‌ترین مایه فخر بشر.