این دریاچه که به تالاب ارواح نیز شهرت دارد، در ۵ کیلومتری شمال روستای چلندر از توابع نوشهر واقع است. دریاچه در میان جنگل انبوه پهنبرگ در منطقه ملا کلا قرار گرفته است. طول دریاچه در حدود ۷۰۰ متر و عرض آن ۳۰۰ متر است. در درون دریاچه درختان خشکشدهای قرار دارند که منظره جالبی ایجاد کردهاند. برای دسترسی به این دریاچه در کیلومتر ۱۲ مسیر نور به نوشهر پس از جاده ونوش، باید وارد جاده فرعی روستای چلندر و صلاحالدین کلای سفلی شد و بعد از عبور از روستا به محیط بانی خواهید رسید.
بعد از انجام اقدامات اداری لازم در محیطبانی جاده شمالی را به طول ۱۰ کیلومتر ادامه دهید. پس از مشاهده تابلوی دشت و بند ممرز وارد جاده فرعی شوید. این جاده فرعی شما را به دریاچه بند ممرز (تالاب ارواح) خواهد رساند. توجه داشته باشید عبور از جاده فرعی نیاز به خودروهای کمکدار دارد و به دلیل بکر بودن منطقه امکان مواجهه با حیات وحش بسیار زیاد است.
عمق چشمه نیم متر، طول آن پنج متر و عرض چشمه حدود سه متر است و کمی پایینتر از چشمه، سنگفرش منقش و زیبا به صورت پلکانی موزائیککاری شده که جلوه این چشمه را دو چندان کرده است. این چشمه زیبا و پرجاذبه به دلیل آب بسیار فراوان و گوارا، اهالی منطقه از دیرباز، دیو چشمه یا چشمه بزرگ نامیدند. برای رسیدن به این چشمه بزرگ پس از طی۲۴ کیلومتر از ابتدای دو راهی چالوس (دوب آب) به کجور در حاشیه راست جاده ییلاقی بخش کجور این چشمه زیبا و دیدنی رخ مینمایاند. آب چشمه در فاصله حدود یکصد متری از طریق یک نهر سنگ چین شده به سمت توربینی هدایت و آن را به حرکت در میآورد که دیدن این صحنه خاطره آمیز و جذاب است
سد آویدر سد خاکی آویدر در فاصله ۳۰ کیلومتری شرق شهر نوشهر و در نزدیکی پارک جنگلی سیسنگان در استان مازندران قرار دارد. این سد و دریاچه پشت آن دریاچه در فاصلهای دور از دریا و در دل کوهستان قرار دارد که این امر سبب کاهش رطوبت هوا در این منطقه شده است. سد خاکی آویدر در حقیقت متعلق به اداره آبیاری منطقه است و دریاچه پشت سد نیز جهت تامین آب مورد نیاز زمینهای زراعتی منطقه ایجاد شده است.
این دریاچه در شمال شهرستان نوشهر و در میان جنگل قرار گرفته و بنا به اعتقاد بومیان دارای تقدس مذهبی است. وسعت آن کمتر از نیم هکتار، عمق آن حدود ۵ متر و آب آن شیرین است. از آنجایی که این دریاچه از عوامل تخریب انسانی دور مانده و در محدوده حفاظت شده البرز مرکزی قرار گرفته است، مأمن انواع پرندگان و انواع جانوران وحشی این ناحیه شده است که معمولا برای غذایابی و خوردن آب به سوی این دریاچه میآیند. به لحاظ ویژگیهای فوقالذکر و فضای بسیار طبیعی، چشماندازهای زیبا، دلنواز و فرحبخشی دارد که هر بینندهای را بهویژه در ایام بهار و تابستان و پاییز شیفته خود میسازد.
ادامه دارد....
مطالبتون عالی و مفید
این مشکلات برمیگرده ازیک طرف به نظام های آموزشی ما که تنوانستند احترام به طبیعت را یاد بدهند.مطلب مهم دیگر این که حاکمیت تفکرحسابگرانه یا مادی بلایی شده برجان طبیعت که ازهرچیزی میخواهیم متفعت ببریم.الان آویدر را همینطوری هرکسی سرش را میاندازد پایین و میرود بدون اینکه کنترل ونظارتی وجود داشته باشد.بدون اینکه این آمد و شدهای بی حساب وکتاب براساس اصول باشد.بدون آنکه فهم نحوه استفاده ازاین طبیعت زیبا را داشته باشند فقط جوجه کباب،قلیان،سیگار وآخرش کلی آشغال و زباله رها شده درآن طبیعت کم نظیر.اوج بی فرهنگی وتوحش را شاهد هستیم ...
اشاره خوبی بود و قابل تامل...
متاسفانه در مملکت ما بجای اینکه حاکمیت بفکر حفظ و احیاء فرهنگ های اصیل ایرانی ،اشاعه فرهنگ نوع دوستی و طبیعت دوستی ،تلاش برای حفظ میراث های ملی و... بشودمتاسفانه هر روز شاهد غریبی بیش از پیش مردم با این ثروت فراموش شده هستیم و حال هدف و غرض چیست گذر زمان هویدا خواهد ساخت...
اکثر اقدامات حمایتی در بخش های مختلف از جانب عده قلیلی از افراد جامعه صورت آنهم بصورت داوطلبانه و خودجوش صورت میگیره..
چرا که هر آنکسی که عشق به وطن و سرزمینش رو داشته باشه برای حفظ هر آنچه که هست از هیچ تلاشی فروگذار نیست ..
انجام دادن هر کاری نیازمند تامین منابع مالی و انسانی هست که بتواند بطور مستمر ادامه دار باشد بهمین دلیل اغلب اقدامات مردمی بصورت مقطعی و کوتاه مدت موثر بوده و در درازمدت کم فروغ میشود
وظیفه دولت و ارگانهای دولتی هست که مشوق مردم باشند و خود مشناء پویش های اجتماعی باشند ولی متاسفانه اینان خود بجای کمک باعث ترمز گرفتن اقدامات مردمی هستند...
البته در بعضی مناطق اهالی محل با همت و همیاری یکدیگر توانسته اند که با برنامه ریزی مناسب و تامین زیرساخت های لازم همچون ساخت محل نظافت و شستشو ، سطل های زباله متعدد ، محل استراحت ، پارکینگ ، ممانعت از تردد خودروها به طبیعت و... توانسته اند بر نحوه استفاده گردشگران از مناطق خود کنترل بهتر و موثرتری انجام بدهند و در کنار آن هم موجب درآمدزایی برای محل خود نیز شده اند
میتوان بهتر عمل نمود اگه همه بخواهیم حال اگر حاکمیت نخواد
پارک سی سنگان که عملا با نابودی شمشادهایش ازبی تدبیری مسئولین شهرستان های نوشهروچالوس نابود شد.با حضوراین توریست های آشغال پخش کن بی فرهنگ انشاله چند صباح دیگردریاچه ممرزوسد آویدرو... را هم مثل سی سنگان خواهند کرد....ایکاش پای هیچکس به دریاچه ممرز باز نمی شد .چون وقتی درآن عمق جنگل بعد از چندسال بدانجا رفتم اشکم درآمد.برادر من چهارتا مسافرکارتن خواب را توریست ننامید چون فرهنگی برای دیدن و استفاده ازاین مواهب الهی ندارند.هرچه این مکانها ناشناخته می ماندن بهتر بود .چون استفاده و دیدن این مناظر زیبا لیاقت میخواهد که بسیاری ازمسافرین بی فرهنگ با لقب توریست این لیاقت را ندارند افسوس...
سلام
بله متاسفانه چنین هست که فرمودید
نمیدونم تو ذات بشر بالاخص ایرانی چی هست که تمایل شدیدی به خودنمایی و خود بزرگ بینی دارند تا یه مقدار از نظر مالی یا چهره یا قدرت های اجتماعی و غیره ... از دیگران متفاوت تر باشند چنان دچار توهم و غرور کاذب می شوند که فکر میکنند خودمختارند هرآنچه که نباید انجام بدهند رو می توانند..
حال چه در برابر همنوع خود و یا سایر موجودات و طبیعت و...
دوست عزیز متاسفانه من و شما که بومی هستیم بخاطر مشغله های زندگی شاید هر چند سال یکبار و شاید هر چند دهه یکبار مسیرمون به این قبیل جاهای دیدنی بیوفته
ولی خیلی از افراد غیر بومی نه تنها حداقل سالی یکبار به این نقاط میروند بلکه خیلی از نقاط کمتر دیده شده و حتی صعب العبور منطقه میروند و هزار داستان دیگه ...
نمیتوان خرده گرفت چرا که بشر ذاتا طبیعت و تفریح و شاد بودن رِ دوست داره و دسترسی به نقاط مختلف با یک کلیک ساده روی نقشه تمام جزئیات و محتوی رو بدست آورد و..