چرا صبر و منطق درست مهم تر از هر چیزی است ؟
کسی که سریع تر میرسه دلیل بر قوی تر
بودنش نیست، کما اینکه شاید دقیقا برعکس.
کسی که یک مطلب رو به سرعت بقیه متوجه نمیشه دلیل بر خنگ بودنش نیست، کما اینکه شاید دقیقا برعکس، شاید دلیل بر هوش بالاشه!
سر کلاس ریاضی دوم دبیرستان، معلم یه سوال احتمال نوشت پای تخته، بچه های معمولی ۲ دقیقه ای حلش کردن، المپیادی ها ۵ دقیقه طولش دادن..
یکی از بچه های معمولی رفت پای تخته سوال رو حل کرد و المپیادی هارو مسخره کرد، که شما چرا دیر تر حل کردید.
معلم اونجا جلوی همه بهش گفت: تو فقط یه مسیر توی ذهنت داشتی، با همون یدونه مسیر این سوال رو حل کردی، ولی این ۵ نفر المپیادی چند مسیر برای حل داشتند ، برای همین، این ها(این ۵ نفر) وقتی با همچین سوالی مواجه میشن تمام مسیر های ممکنه میاد توی ذهنشون، برای همین بیشتر طول کشیده حل کردنشون.
که به مرور زمان، سرعتشون بالا میره با تمرین.
کسی که یکهو پولدار میشه، لزوما بهتر از کسی که دیر تر پولدار میشه نیست.
لزوماً زود بهتر از دیر نیست.
(ولی فکر میکنیم هست!)
بعضی وقتا حل کردن یه مسئله توی زندگی برای یک نفر ۷-۸ سال طول میکشه، اون فرد فقط اون یه مسئله رو حل نمیکنه، داره ده تا مسئلهی دیگری که مربوط به اون یکی میشه رو هم همزمان حل میکنه ولی شاید به چشم نیاد. مثل روش بچه های المپیادی برای حل سوال.
بشینن برنامه فردات رو بنویس
کتاب بخون
ژورنال بنویس
مدیتیشن کن
خواب و آب کافی برسون
نیمه ی بالایی چارت احساسات نگه دار خودتو
ورزش کن
اهداف رو خرد کن
اهداف بقیه آدما رو ندزد.
اهداف خود گذشته ات رو ندزد، شاید دیگه مال تو نیستند.
سبک زندگیت رو درست کن، هدف خودش رو نشون میده بهت.
با هدف بودن یعنی با خدا بودن.
هدف، لایف فورس رو میکشه وارد میکنه توی بدنت.
بی هدفی، شرحه شرحه ات میکنه.
هدف داشتن و بی هدفی هم سینوسی هست و دورانی. هر دوتاش رو همه تجربه میکنیم. در دوران بی هدفی، دستاوردهای ذهنی خواهیم داشت که در دوران هدفمندی بعدی به کارمون خواهد اومد.
موفقیت ۱ سال بیشتر زمان نمیخواد.
بقیش همش مهیا کردن بیس و پایه هاست.
یعنی بیس پایه شاید چند سال طول بکشه ولی موفقیت رو یک ساله رقم میزنه
آروم باش در عین سرعت
با هرچی بجنگی، داری با خودت میجنگی. با هرچی….
مملکت با فقر فرهنگی همینه دیگه
به مناسبت بلک فرایدی خارجی ها
مثلا تخفیف میذاریم
به جاش شب عید که مردم به کالا نیاز دارن چند برابر قیمت بهشون میفروشیم
بعد میگم چرا فلاکت زده ایم
فلاکت کمه …
صد سال! حتی اگر تمام درآمدمان را پسانداز کنیم، باز هم نمیتوانیم ماشین بخریم!
این جمله را زیاد میشنوم، و هر بار که میشنوم بیشتر به اشتباه بودن آن پی میبرم.
اولاً: شما ماشین میخواهید یا لامبورگینی و بنتلی؟ بهتر نیست واقعبینانهتر فکر کنید؟ اگر هدفتان خرید یک ماشین است، چرا از گزینههای معمولتر و مقرونبهصرفهتر شروع نمیکنید؟
مثلاً پراید یا کوئیک، آن هم دست دوم. ما خودمان هم همین مسیر را رفتیم.
انسان رشد میکند، مهارتهایش را بهبود میدهد، شغلهای بهتری میگیرد و به موفقیتهای بیشتری میرسد. زمانی که پیشرفت کنید، نهتنها ماشین، بلکه خانه میخرید، ازدواج میکنید، خانواده تشکیل میدهید، و حتی فرزندانتان را به بهترین مدارس و دانشگاهها میفرستید. پس وضعیت امروزتان را ملاک تمام زندگیتان قرار ندهید.
اگر فکر میکنید این مسیر غیرممکن است، نگاه کنید به کسانی که در شرایطی مشابه شما موفق شدهاند.
ببینید چه کارهایی انجام دادهاند و شما چه چیزی کم دارید که هنوز به نتیجه نرسیدهاید.
و اغلب، تقریباً همیشه، شکست میخوری.
ولی نباید دلسرد شوی.
مبارزه به مراتب زیباتر از خود پیروزی است.
تلاش برای رسیدن به مقصد لذتبخشتر از رسیدن به مقصد است:
وقتی پیروز شوی یا به مقصد میرسی،
تازه احساس خلأ عجیبی میکنی و برای اینکه خلأ موجود را دوباره پر کنی،
باید دوباره راه بیفتی و هدفهای تازهای بیافرینی.
شعور یک گیاه در وسط زمستان، از تابستان گذشته نمیآید، از بهاری میآید که فرا میرسد...
گیاه به روزهایی که رفته نمیاندیشد،
به روزهایی میاندیشد که میآید!
اگر گیاهان یقین دارند که بهار خواهد آمد،
چرا ما انسانها باور نداریم که روزی خواهیم توانست
به هر آنچه میخواهیم دست یابیم...؟